نوبلیستهای فیزیک با اَبا اِباد، قسمت دهم، نوبل ۱۹۱۰
یوهان دیدریک وَن دِر والس (زادهی ۲۳ نوامبر ۱۸۳۷ لیدن، درگذشت ۹ مارس ۱۹۲۳ آمستردام)، فیزیکدان هلندی بود که در سال ۱۹۱۰، از بابت تحقیقاتش بر روی حالات گاز و مایع ماده، برندهی دهمین نوبل فیزیک شد. کارهای او، مطالعهی دماهای نزدیک به صفر مطلق را ممکن ساخت. او که فردی خودآموخته (self-educated) بود، در سال ۱۸۷۳ با رسالهی دکترای خود، نخستین بار توجه دانشمندان جهان را به خود جلب کرد. از جمله کارهای مطرح او، معادله حالت وان در والس بود که برای اولین بار اندازهی ذرات و جاذبهی بین آنها را در نظر میگرفت و به همین خاطر، به معادله حالت دو پارامتری معروف است. قانون حالات متناظر (corresponding states law) از دیگر کارهای مطرح او در ترمودینامیک است. به افتخار کارهای مهم و تاثیرگذار او در ترمودینامیک و فیزیک مولکولی، نیروهای جاذبهی ضعیف بین اتمها و مولکولها، نیروهای ون در والس نامیده شده است. در این قسمت، بیشتر با او آشنا میشویم.
نوبلیستهای فیزیک با اَبا اِباد
قسمت دهم نوبل ۱۹۱۰