هایکه کاملرلینگ اونس (۱۸۵۳ خرونینگن، ۱۹۲۶ لیدن)، فیزیکدان هلندی بود که در سال ۱۹۱۳، از بابت تحقیقاتش در حوزه‌ی فیزیک دمای پایین و همینطور تولید هلیوم مایع، برنده‌ی سیزدهمین نوبل فیزیک شد. او همچنین خاصیت ابررسانایی یا superconductivity را کشف کرد؛ خاصیتی که در آن بعضی از مواد، در دماهای نزدیک به صفر مطلق، تقریبا به طور کامل مقاومت الکتریکی خود را از دست می‌دهند. تحت تاثیر فعالیت‌های ون‌ در والس، اونس به تحقیق درباره‌ی معادلات حالت و خواص ترمودینامیکی مایعات در دماها و فشارهای گوناگون پرداخت. او در سال ۱۸۹۴، آزمایشگاه برودتی (امروزه آزمایشگاه اونس) را در دانشگاه لیدن تاسیس کرد که اولین مرکز تحقیقات دماهای پایین جهان بود. تحقیقات سیستماتیک او در حوزه‌ی ابررسانایی که در سال ۱۹۱۱ شروع شد، به دلیل ارتباط تنگاتنگ آن با تئوری هدایت الکتریکی در جامدات، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.