در سال ۱۹۰۵، آلبرت انیشتین با طراحی یک سری آزمایش ذهنی، نظریهی نسبیت خاص راارائه کرد. در آن زمان و با آن امکانات، طراحی آزمایش واقعی امکان پذیر نبود و این یکی از دلایلی است که انیشتین به خاطر نظریهی نسبیت جایزهی نوبل دریافت نکرد. در سالهای بعد اما آزمایشات واقعی برای اثبات نسبیت انجام شد.
در یکی از این آزمایشات دو پروتون با هم برخورد داده شد و ذرهای به نام pion رو ایجاد کردند. زمانی که پیون در حالت سکون ایجاد می شد، طول عمر این ذره در حدود ۲۶ نانوثانیه بود. اما زمانی که پیون در سرعت نزدیک به سرعت نور (۹۰ درصد سرعت نور) ایجاد می شد، طول عمر پیونها به ۶۳ نانوثانیه رسید.
این نتیجه خیلی عجیب است. چرا؟
در پستهای بعدی این موضوع را بررسی میکنیم.