همان طور که قبلا گفتم، تصمیم دارم یک پست در هفته را به موضوع مهم تغییرات اقلیمی اختصاص بدهم. حداقل کاری که در حال حاضر می شود کرد، افزایش آگاهی در مورد این موضوع است. چیزی که خیلی زود اثراتش گریبانگیر همهی ما خواهد شد.
سیاره زمین تا به الان ۵ انقراض کلی را به خودش دیده و ما الان در حال ورود به ششمین بار هستیم.
۴۵۰ میلیون سال قبل حدود ۸۶ درصد همهی گونهها، ۳۸۰ میلیون سال قبل حدود ۷۵ درصد، ۲۵۵ میلیون سال قبل حدود ۹۶ درصد، ۲۰۵ میلیون سال قبل حدود ۸۰ درصد و تنها ۷۰ میلیون سال قبل حدود ۷۵ درصد همهی گونهها منقرض شدند.
در واقع می شود گفت هربار تکامل زیستی reset شده است. غیر از آخرین مورد که مربوط به انقراض دایناسورهاست، تمامی ۴ انقراض دیگر، ناشی از گازهای گلخانه ای بودهاند. اگر دقت کنید، شدیدترین آنها ۲۵۰ میلیون سال قبل رخ داده با انقراض حدود ۹۶درصد گونهها.
به این انقراض، رویداد انقراض پرمین-تریاس گفته می شود.
این رویداد انقراض ابتدا با افزایش گاز گلخانهای دی اکسید کربن در اتمسفر آغاز شد. افزایش اثر گلخانهای رفته رفته باعث گرم شدن زمین شد و بعد از ۵ درجه افزایش میانگین دمای زمین، آزاد شدن گاز متان از اعماق اقیانوسها آغاز شد. اثر گلخانهای که گاز متان ایجاد می کند، حدود ۲۸ تا ۳۴ برابر اثر گلخانهای است که کربن دی اکسید ایجاد می کند و در نهایت تشدید اثر گلخانهای منجر به نابودی ۹۶ درصد گونههای زیستی زمین شد. باید بدانیم که تحقیقات نشان میدهد که نرخ کربن دی اکسیدی که ما در حال حاضر داریم وارد اتمسفر میکنیم، ده برابر مقداری است که باعث رویداد انقراض پرمین-تریاس شده.