امروزه برخلاف گذشته، علم و دانش دیگر محدود به محیط‌ها، افراد و طبقه‌ی اجتماعی خاصی نبوده و در دسترس همگان است.
همچنین نتایج علم و دانش، چه بخواهیم چه نخواهیم، در تمام ابعاد و زوایای زندگی تک تک ما وارد شده است. این رشد چشمگیر علم و دانش، حاصل کنجکاوی بشر برای دانستن است. این کنجکاوی برای فهم جهان، در کودکان به حد زیادی مشاهده می‌شود و این علم است که می‌تواند، پاسخ کنجکاوی کودکان را بدهد. علاوه بر این، روش علمی به کودکان می‌آموزد که چطور سوال بپرسند، آزمایش کنند، استدلال کنند، بخوانند، بنویسند، مدل بسازند و نتیجه‌گیری کنند. شاید مهم‌تر از همه‌ی این موارد این باشد که علم به شکل‌گیری مهارت تفکر انتقادی در کودکان کمک میکند. از سوی دیگر، وقتی زندگی دانشمندان بزرگ را مطالعه می‌کنیم، می‌بینیم که در بسیاری موارد، علاقه‌ی آن‌ها به علم و دانش در دوران کودکی شکل گرفته است.
آلبرت اینشتین درباره‌ی چگونگی علاقه‌مندی‌اش به علم، به قطب‌نمایی اشاره میکند که در پنج سالگی هدیه می‌گیرد و متوجه می‌شود که با چرخاندن قطب‌نما، جهت پیکان آن تغییر نمی‌کند. او بعدها در این‌باره می‌گوید: “این تجربه تاثیر عمیق و ماندگاری بر من گذاشت، اینکه چیزی عمیق‌تر در پشت پدیده‌هاست”. همچنین دو عموی اینشتین که یکی مهندس برق و دیگری دانشجوی پزشکی بود، همواره علاقه‌ی آلبرت کوچک به علم و ریاضیات را تحسین می‌کردند و اغلب کتاب‌های مختلف علمی در اختیار او قرار می‌دادند. و البته تاریخ علم پر از این نمونه‌هاست. با توجه به تاثیر علم و دانش در کودکان و در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی خود، تصمیم دارم تعداد محدودی دوره‌های علمی مختص کودکان ایران، به صورت کاملا رایگان برگزار کنم. این دوره‌ها به شکل نیمه‌گروهی یا گروهی و به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.