مدتها قبل زمانی که قصد داشتم در یک حوزهی نسبتا جدید از فیزیک مدرن، اطلاعاتی به دست آورم.
به این منظور چندین کتاب و مقاله ی مروری در آن حوزه را پیدا کردم و شروع به مطالعهی آنها نمودم. پیشتر عادت داشتم در هنگام مطالعهی یک مبحث، مرتبا معادل روابط ریاضی را در ذهن خودم تصور کنم تا درک دقیقتری نسبت به مساله در من شکل گیرد. اما این بار روش من در مطالعهی این مبحث پاسخگو نبود. هر بار در میانهی روابط سردرگم میشدم و مجددا از خود میپرسیدم اصلا این نتیجه از کجا به دست آمد و چطور به اینجا رسیدم؟
پس از اینکه از پاسخ به این پرسشها ناامید میشدم، آن کتاب یا مقاله را رها کرده و به سراغ منبع بعدی میرفتم. اما تغییر منبع مطالعه برای من باز هم نتیجهای در بر نداشت و رفته رفته بر ناامیدی من در فهم آن مطلب افزوده میشد. درست زمانی که از این مساله بسیار ناراضی بودم و احساس میکردم که توان فهم آن مبحث را ندارم، روزی در یکی از کلاسهای فلسفهی کاربردی استادم دیداد Day daad ، موضوع را با ایشان در میان گذاشتم و دیداد به من راه حلی پیشنهاد داد که بسیار راهگشا بود و من اسم آن را تئوری یادگیری دیداد یا تئوری یادگیری کل به جزء میگذارم.
از آنجایی که این تئوری برای من بسیار موثر و کمک کننده بود، قصد دارم آن را در اینجا بازگو کنم تا دانشجویان و محققان در مسیر مطالعات و تحقیقات خود از این تئوری بهره مند شوند. اما شکل کاربردی این تئوری به این صورت است که زمانی که شما شروع به مطالعهی یک موضوع پیچیده و جدید میکنید، در فهم کامل تک تک قسمتهای آن وسواس به خرج ندهید و اگر قسمتی را کاملا درک نکردید، روی آن متوقف نشوید، بلکه همچنان پیش بروید. شاید ابتدا نگران این باشید که آن موضوع را کامل درک نکنید. اما در لحظهای تمام مطالب قبلی که نمیتوانستید به صورت جزء به جزء درکشان کنید، ناگهان همگی به یکدیگر متصل شده و شما ارتباط تمام موضوعات با یکدیگر را در مییابید و کل مطلب را به صورت یکجا متوجه میشوید.
این شبیه این است که یک کروکودیل شکار خود را به طور کامل میبلعد و بعد شروع به هضم آن میکند.
اگر کروکودیل میخواست قسمتهای مختلف بدن آهو را به صورت جدا جدا هضم کند، هیچوقت نمی توانست آهو را کامل بخورد و بعد از خوردن مثلا دستهایش، از خوردن مابقی لاشه باز میماند. شما نیز اگر قصد دارید یک موضوع علمی را به طور کامل بفهمید، ابتدا بایستی تمام مطلب را به صورت یکجا ببلعید و بعد کم کم ذهن شما، آن مطلب را آرام آرام هضم میکند. و اینگونه است که فلسفه، حتی در مرحلهی یادگیری نیز به شما کمک میکند؛ چرا که فیلسوف ذهن انسان را میشناسد.