مدتی قبل در شبکه‌ی اجتماعی لینکدین دیدم که شخصی در حمایت از نظام حاکم بر ایران پستی منتشر کرده و در نهایت به منظور تایید گفته‌هایش، بدین موضوع اشاره کرده بود که استاد فلان دانشگاه یا شاگرد اول فلان مقطع

این روزها بسیاری از ایرانیان به دنبال این هستند که به گونه‌ای مسئولیت اجتماعی خود را در قبال کشور خود و جامعه‌ای که بدان تعلق دارند، به انجام برسانند و به گونه‌ای، در این گذار از شبه مدرنیته به مدرنیته،

بر خلاف تصویر رایج از اینشتین به عنوان یک نابغه که دائما در حال مطالعه و حل مسائل علمی‌ بوده است، این دانشمند در واقع به شدت از نظر اجتماعی فعال بود. او که یکی از بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین فیزیک‌دانان

جنبش‌ دانشجویی (student activism یا campus activism) پدیده‌ای است که شاید تاریخ آغاز آن‌ها با تاسیس نخستین دانشگاه‌ها همزمان بوده باشد. این جنبش‌ها محدود به کشور یا منطقه‌ی خاصی نبوده و یک پدیده‌ی جهانی‌ست. جالب اینجاست که در طول تاریخ،

هنگامی که یک سرباز در میدان جنگ یا در خیابان، تفنگ خود را به سمت انسانی در سوی دیگر نشانه می‌رود، دقیقا نمی‌داند که به سمت چه کسی شلیک می‌کند. آیا جان کودکی را می‌گیرد که این استعداد را داشته

بارها مشاهده کرده ام که در یک بحث علمی جدی (یا یک بحث غیرعلمی) دو طرف با اینکه یک هدف را دنبال می‌کنند، کماکان با یکدیگر مخالف هستند. در صورتی که اگر شخص سومی که با فضای فکری هر دو