سال گذشته‌ی میلادی ۲۰۲۲، از سوی یونسکو به عنوان سال “علوم بنیادی در خدمت توسعه‌ی پایدار” نامگذاری شد. علوم بنیادی یا علوم پایه، نقش حیاتی در توسعه‌ی پایدار و بهبود کیفیت زندگی مردم سراسر جهان دارد. شاید بپرسید که یک

محمدعلی جمالزاده، نویسنده و متفکر بزرگ ایرانی، بیش از یک قرن قبل، به اهمیت ساده نویسی در پیشرفت و تعالی جامعه پی‌ می‌برد و در دیباچه‌ی اثر “یکی بود، یکی نبود” چنین می‌نویسد: “خلاصه آنكه در مملكت ما هنوز هم

از قرن هجدهم تا به امروز، از کابل‌های مسی به طور گسترده برای انتقال جریان استفاده می‌شده است. علت آن نیز این است که فلز مس در مقایسه با دیگر فلزات، رسانایی بالایی داشته و در عین حال ارزان قیمت

امروز، یک سال از آغاز رسمی فعالیت من در حوزه‌ی عامه‌ فهم سازی علم گذشت. طی این مدت تلاش کردم تا به نوبه‌ی خودم در ترویج روحیه‌ی خردورزی و علم‌ورزی در بین ایرانیان، نقشی ایفا کنم. علیرغم وقفه‌‌ای چند ماهه

امروزه بیشتر کارهای علمی در غالب تیم‌ها و گروه‌های تحقیقاتی صورت می‌گیرد. تنها طی بیست سال گذشته، میانگین تعداد نویسندگان مقالات تحقیقاتی، از سه نفر به شش نفر به ازای هر مقاله افزایش يافته است. این آمار به خوبی میزان

برانتوسورها با نام علمی Brontosaurus، نام یک سرده از دایناسورهای گیاه‌خوار بزرگ است که بین ۱۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال قبل زندگی می‌کردند. فسیل‌های مربوط به این دایناسورها اولین بار در سال ۱۸۷۴ در مناطق غربی آمریکای شمالی یافت شد.