بازی زندگی! در سال ۱۹۷۰، ریاضیدان انگلیسی جان هورتون کانوی، یک اتوماتای سلولی (مدلی در یک ریاضیات گسسته که تحت عنوان آرایه‌های تکرار شونده نیز شناخته می‌شود) ارائه داد که با نام “بازی زندگی کانوی” یا “بازی زندگی” یا به

اولین مفاهیم مربوط به طیف سنجی یا spectroscopy توسط نیوتن ارائه شد. نیوتن دریافت که در صورت عبور یک پرتو نور سفید از یک منشور شیشه‌ای، طیفی از رنگ‌ها مشابه رنگ‌های رنگین‌کمان مشاهده می‌شود. در قرن ۱۷ میلادی، فیلسوف طبیعی

در سال ۱۹۱۱ ارنست رادرفورد آزمایشی طراحی کرد که منجر به ارائه‌ی یک تصویر جدید از اتم شد که با تصوری که جی.جی.تامسون از اتم ارائه داده بود متفاوت بود. در این آزمایش رادرفورد، پرتویی از ذرات سنگین و مثبت

چند روز قبل این موضوع ذهن من را به خود مشغول کرده بود که آیا ذهن انسان قادر است اعداد تصادفی تولید کند یا اینکه اعدادی که تولید می‌کند همگی از الگوی خاصی تبعیت می‌کند؟ اگر می‌تواند با چه الگوریتم

در سال ۱۸۹۷ جوزف جان تامسون، فیزیکدان انگلیسی پیشنهاد کرد که اتم‌ها از ذرات زیر اتمی تشکیل شده‌اند که بیش از ۱۰۰۰ برابر کوچکتر از کوچک‌ترین اتم‌ یعنی اتم هیدروژن بود. تامسون این پیشنهاد را پس از آن مطرح کرد

همانطور که قبلا گفته شد، تا پیش از سال ۱۹۱۴ میلادی، فیزیکدانان تصور می‌کردند که کوچک‌ترین جزء سازنده‌ی ماده اتم است و کوچک‌ترین اتم‌های شناخته شده، اتم‌های هیدروژن و نیتروژن بود. زمانی که آرتور شوستر بریتانیایی-آلمانی، در سال ۱۸۹۰، نسبت