ده هزار سال قبل، بشر موفق شد گندم که پیش از آن یک گیاه وحشی بود را اهلی کند. این اتفاق یعنی کشت گندم در مزارع، یک اتفاق بسیار مهم در رشد و تکامل بشر به حساب می‌آید. تا پیش

چند وقتی‌ست که فهمیده ام بسیاری از انسان‌ها علاقه دارند از آن‌ها سوال پرسیده شود و اگر این سوالات چالش برانگیز باشد، بیشتر به مذاقشان خوش می‌آید. به همین خاطر در تعامل با دیگران مرتبا از آن‌ها سوال می‌پرسم. مثلا

ما در فرهنگمان انگاره های خودساخته و نادرست زیادی داریم که احتمالا هیچ اساس و مبنایی محکمی هم نداشته باشد. شاید بهتر باشد هر از چند‌گاهی دوباره در این انگاره ها بازنگری کنیم و اگر آن‌ها را نادرست یافتیم، اولا

این قسمت از ابیات حضرت مولانا، آنجا که می‌گوید هرکسی از ظن خود شد یار من، از درون من نجست اسرار من، امروزه آنقدر بر سر زبان‌ها افتاده است که گویی دیگر تبدیل به ضرب المثل شده و هرکسی می‌تواند

دهه‌ها قبل، اخترفیزیکدان بزرگ آمریکایی، ادوین هابل به ما نشان داد که جهانی که ما در آن زندگی‌ می‌کنیم در حال بزرگ شدن است. ما از این پدیده تحت‌ عنوان انبساط کیهان یاد می‌کنیم. زمانی که ادوین هابل در حال

چند روز قبل داشتم در سیلابس درسی چند دانشگاه‌ بزرگ و تراز اول دنیا، گشت و گذاری می‌کردم. ما با نگاه کردن به این سیلابس‌ها، تا حدی می‌توانیم دریابیم که در حال حاضر، چه موضوعاتی برای جوامع علمی حائز اهمیت