یکی از اصلی‌ترین سرگرمی‌های من که حتی در رزومه‌ی خودم و در قسمت hobbies آورده ام، گفتگو با غریبه ها (talking to strangers) است. من به خصوص وقتی به سفر می‌روم، علاقه دارم با افراد مختلف جامعه صحبت کنم. هیچ

ما انسان‌ها مدت‌هاست که از تنهایی در این دنیا حوصله‌مان سر رفته و به دنبال موجودات زنده‌ی دیگری هستیم که بتوانند فکر کنند تا بتوانیم با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم و از این تنهایی به در آییم. این فشار تنهایی

من متفکرین و‌ محققین ایرانی زیادی را می‌شناسم ‌که مدت‌هاست به این بهانه که جامعه قدر ما را نمی‌داند یا حرف ما را نمی‌فهمد، هریک در گوشه‌ی امنی برای خود پناه گرفته اند. اگر بتوانید بعضی از آن‌ها را در

نور در خط راست حرکت می‌کند. این حرف از نظر الکترودینامیک کوانتومی (Quantum Electrodynamics) کاملا اشتباه است. اما ما در واقعیت می‌بینیم ‌که نور در یک خط راست حرکت می‌کند. آیا ما با یک تناقض مواجه هستیم؟ ما با آزمایشاتی

اگر ما از میلیاردها ذرات اتمی و زیراتمی تشکیل شده ایم که هریک از آن‌ها رفتاری کوانتومی از خود نشان می‌دهند، چرا خود ما رفتاری کوانتومی از خودمان نشان نمی‌دهیم؟ خب شما انتظار دارید که رفتاری که تک تک اعضای

اولین درس در فلسفه‌ی اخلاق (#moralphilosophy) این است که هیچ نظریه‌ی اخلاقی نداریم که صد در صد و در تمام شرایط درست باشد. شما هر نظریه‌ی اخلاقی را بگیرید و سعی کنید بر همه‌ی شرایط آن را تعمیم دهید، بالاخره