محمد علی فروغی در فصل دوم از جلد اول کتاب سیر حکمت در اروپا در مورد سقراط چنین آورده است که: سقراط می‌گفت که من مانند مادرم فن مامائی دارم. او کودکان را در زادن مدد می‌کرد. من نفوس را

در سال ۱۸۸۵، ریاضی فیزیکدان سوئیسی، یوهان بالمر، رابطه‌ای برای محاسبه‌ی طول موج خطوط تیره در طیف اتم هیدروژن ارائه داد. این رابطه تنها به صورت تجربی به دست آمده بود و پشتوانه‌ی تئوری نداشت. رابطه‌ی بالمر که به سری

بازی زندگی! در سال ۱۹۷۰، ریاضیدان انگلیسی جان هورتون کانوی، یک اتوماتای سلولی (مدلی در یک ریاضیات گسسته که تحت عنوان آرایه‌های تکرار شونده نیز شناخته می‌شود) ارائه داد که با نام “بازی زندگی کانوی” یا “بازی زندگی” یا به

اولین مفاهیم مربوط به طیف سنجی یا spectroscopy توسط نیوتن ارائه شد. نیوتن دریافت که در صورت عبور یک پرتو نور سفید از یک منشور شیشه‌ای، طیفی از رنگ‌ها مشابه رنگ‌های رنگین‌کمان مشاهده می‌شود. در قرن ۱۷ میلادی، فیلسوف طبیعی

در سال ۱۹۱۱ ارنست رادرفورد آزمایشی طراحی کرد که منجر به ارائه‌ی یک تصویر جدید از اتم شد که با تصوری که جی.جی.تامسون از اتم ارائه داده بود متفاوت بود. در این آزمایش رادرفورد، پرتویی از ذرات سنگین و مثبت

چند روز قبل این موضوع ذهن من را به خود مشغول کرده بود که آیا ذهن انسان قادر است اعداد تصادفی تولید کند یا اینکه اعدادی که تولید می‌کند همگی از الگوی خاصی تبعیت می‌کند؟ اگر می‌تواند با چه الگوریتم