هر نظریه‌ی علمی بایستی قابل ابطال باشد. اگر نظریه یا ادعایی قابل ابطال نباشد، اساسا علمی نیست. ادعاهایی که قابل آزمایش و قابل رد کردن نباشند، در واقع ارزشی نیز ندارند. این معیار مهم علمی بودن یا علمی نبودن یک

به نظر من، آمار (statistics) برای همه‌ی انسان‌ها از نان شب واجب‌تر است. بسیاری از خطاهای شناختی ما به خاطر بی‌اطلاعی از آمار رخ می‌دهد. اجازه دهید یک مثال را بررسی کنیم. مثلا کسی از شما ‌می‌پرسد که حدس بزنید

ما فرزند احتمالیم، هرچقدر هم پیچیده باشیم، باز هم خروجی قوانین احتمال هستیم. یک بازی منچ را در نظر بگیرید. فکر می‌کنم همه در کودکی یا بزرگسالی منچ بازی کرده اند. قوانین منچ بسیار ساده است. برای ورود یک مهره

اگر از من بپرسید ترسناک‌ ترین لحظه‌ی تاریخ علم، چه زمانی بوده است، قطعا خواهم گفت ۳۰ دسامبر سال ۱۹۲۴ میلادی. اما چه اتفاقی در این روز افتاد که به نظر من بسیار حیرت انگیز و تا حد زیادی ترسناک

در اساطیر یونانی، تسئوس (Theseus)، پادشاه اسطوره‌ای و بنیان‌گذار شهر آتن، پس از کشتن مینوتور (Minotaur)، کودکان آتن را از دست شاه مینوس نجات داد و سپس با کشتی به دلوس فرار کرد. در گذشته آتنی‌ها، هر سال با بردن

بعضی از متفکران و اندیشمندان نیز بر این باورند که ما نبایستی به خاطر بحث پایایی (sustainability)، جلوی پیشرفت بشر را بگیریم. از نظر آن‌ها، ما نه باید و نه می‌توانیم چنین کاری بکنیم. از نظر آن‌ها، ما اگر کمی