این تقریبا یک تصویر ناکامل و اشتباه است که از فیلسوفان و متفکرین، به عنوان افرادی که در تنهایی مشغول تفکر و تعمق هستند، بر ذهن عموم مردم نقش بسته است. بحث با دیگران و به خصوص با کسانی که

یک زمانی در خیابان جمهوری وقتی از علاءالدین به سمت ولیعصر می‌رفتید، کنار خیابان عده‌ای گوشی‌های دست دوم یا نو اما بدون جعبه را به قیمت خیلی پایین می‌فروختند و خب همه می‌دانستند که بسیاری از این گوشی‌ها، سرقتی است

شما ته هر رشته‌ی علمی را که بگیرید، آخرش به فیزیک می‌رسید. اجازه دهید از زیست شناسی شروع کنیم. خیلی از پدیده‌هایی که در بدن ما اتفاق می‌افتد، در واقع پدیده های فیزیکی هستند. مثلا اینکه قلب ما خون را

این آقایی که می‌بینید که انگار دچار سردرد شده، دیوید هیلبرت، یکی از ریاضی‌دانان بزرگ قرن بیستم است که رد پایش را در جاهای زیادی از ریاضیات و فیزیک می‌توانید مشاهده کنید. این آقای هیلبرت یک روزی در سال ۱۹۰۰

شما اگر در خیابان از صد نفر بپرسید که آیا شما ذهن بازی دارید یا به اصطلاح اُپِن مایند (open minded) هستید، احتمالا ۹۹ نفر می‌گویند بله ذهن من باز است و من اصلا انسان متعصبی نیستم و به هیچ

آیا یک پارادوکس مفهومی می‌تواند منجر به یک کشف علمی شود؟ بله مثالش هم پارادوکس ارنفست (Ehrenfest Paradox). پارادوکسی که توانست راه رسیدن به نسبیت عام را به اینشتین نشان دهد و این راه، از طریق هندسه ی غیر اقلیدسی