تولد سی و یک سالگی
شاید بپرسید چطور تا به این اندازه به علم و فلسفه علاقه مند شده‌ام؟ فکر می‌کنم ریشه‌‌های آن‌به کودکی من‌باز می‌گردد. به یاد دارم زمانی که یک کودک ۸ یا ۹ ساله بودم، کتابی را در دست مادرم دیدم که
خاصیت موجی ذرات
در سال ۱۹۲۴، فیزیکدان بزرگ فرانسوی، لویی دو بروی (بعضا گفته می‌شود لوئیس دی بروگلی)، در تز دکترای خودش، فرضیه‌ی بسیار جالبی را مطرح کرد که نقش بسیار مهمی در توسعه‌ی فیزیک کوانتوم داشت. دو بروی پیش‌بینی کرد که همانگونه
آدم فضایی ها
مدتی قبل پستی منتشر کرده بودم راجع به این موضوع که چرا احتمال اینکه موجودات فضایی، به این زودی‌ها ما را بیابند، بسیار پایین است؟ مشاهده کردم که بحث‌های زیادی حول این موضوع صورت گرفت و افراد زیادی به این
ماده تاریک
در همین لحظه که در پارک قدم می‌زنید و از هوا لذت می‌برید یا بر روی صندلی خود نشسته‌اید و در حال کار کردن با گوشی تلفن همراه خود هستید، کره‌ی زمین با سرعت حدود ۳۰ کیلومتر بر ثانیه یا
گیاه‌خواری و محیط زیست
من در حال حاضر گیاه‌خوار نیستم و بدون برنامه‌ریزی و تحقیق و مشورت کافی به سمت این رژیم‌های غذایی نخواهم رفت. البته فکر می‌کنم اینکه تا به حال به سمت آن نرفته‌ام ناشی از نوعی ترس ذهنی است که از
غول تاریکی
غول تاریکی پرنده‌ی روشنایی را بلعید نقطه‌ای روشن در او پدیدار گشت نقطه‌ها زیاد شدند غول تاریکی روشن شد روشنی برای تاریکی بیماری‌ست کودکی پرسید غول تاریکی تاریک بود یا روشن؟ هیچکس نمی‌دانست جز همان غول تاریکی تاریکی‌اش اکنون کجا