جوزف جان تامسون Joseph John Thomson که بیشتر با نام جی جی تامسون J. J. Thomson شناخته می‌شود، فیزیکدان تئوری-تجربی بریتانیایی بود که اولین ذره‌ی زیر اتمی یعنی الکترون را کشف کرد. تامسون در سال ۱۸۹۷ نشان داد که پرتوهای کاتدی از ذراتی با بار منفی (همان الکترون‌ها) تشکیل شده‌اند که بسیار کوچکتر از اتم است و نسبت بار به جرم آن بسیار بالاست. تامسون همچنین در سال ۱۹۱۳ توانست نخستین ایزوتوپ‌های پایدار غیر رادیواکتیو را کشف کند. آزمایشات او برای درک ماهیت ذرات با بار مثبت، نخستین کاربرد طیف سنجی جرمی (mass spectrometry) به شمار می‌رود. جی جی تامسون در سال ۱۹۰۶، ششمین جایزه‌ی نوبل فیزیک را از بابت تحقیقاتش بر روی رسانایی الکتریکی گازها از آن خود کرد. از او همچنین به عنوان یک معلم و استاد بسیار موفق یاد می‌شود، چرا که هفت تن از دانشجویانش، هفت جایزه‌ی نوبل را از آن خود کردند. این هفت نفر عبارتند از: ارنست رادرفورد (نوبل شیمی ۱۹۰۸)، لاورنس براگ (نوبل فیزیک ۱۹۱۵)، چارلز گلوور بارکلا (نوبل فیزیک ۱۹۱۷)، فرانسیس ویلیام آستون (نوبل شیمی ۱۹۲۲)، چارلز تامسون ریس ویلسون (نوبل فیزیک ۱۹۲۷)، اون ویلانز ریچاردسون (نوبل فیزیک ۱۹۲۸) و ادوار ویکتور اپلتون (نوبل فیزیک ۱۹۴۷).