یکی از معروف‌ترین نبردها در طول جنگ جهانی دوم، نبرد لنین‌گراد است. این نبرد در اصل محاصره‌ی کامل شهر لنین‌گراد (سن پترزبورگ) روسیه بود که از هشت دسامبر ۱۹۴۱ تا بیست و هفت ژانویه‌ی ۱۹۴۴ (بیش از دو سال) به درازا انجامید. حدود سه میلیون غیرنظامی و حدود سیصد هزار نفر نظامی شوروی در محاصره‌ی نیروهای آلمانی و فنلاندی بودند.
نازی‌ها قصد داشتند با ادامه‌ی محاصره و افزایش گرسنگی در میان ساکنین لنین‌گراد، روس‌ها را وادار به تسلیم کنند. هرچند این محاصره در نهایت با شکست نازی‌ها همراه بود، اما این پیروزی چندان آسان به دیت نیامد. چرا که لنین‌گراد به هیچوجه برای چنین محاصره‌ای آماده نبود. تنها پس از گذشت چند ماه از آغاز محاصره، ذخایر غذایی شهر به پایان رسید و جیرهبندی آغاز شد. سپس جیرهبندی شدید و شدیدتر شد تا جایی که به هر فرد بزرگسال روزانه یک چهارم قرص نان تعلق می‌گرفت. پس از آن ساکنان شهر شروع به شکار پرندگان، گربه‌ها و سگ‌ها کردند و به زودی به خوردن لباس‌های چرمی روی آوردند. حتی بعضا مواردی از خوردن اجساد نیز نقل شده است.
در طی زمستان‌های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲، حدود ششصد و سی هزار نفر در اثر گرسنگی جان خود را از دست دادند. داستان‌های زیادی درباره‌ی این محاصره نوشته شده و همچنین فیلم‌هایی نیز در این باره ساخته شده است. اما یکی از جنبه‌هایی که کمتر بدان پرداخته شده، اتفاقی بود که در بانک دانه‌های گیاهی که در لنین‌گراد قرار داشت، رخ داد. بانک دانه‌های گیاهی با حدود سی و یک هزار نمونه‌ی غلات که گیاه‌شناس و ژنتیک‌دان برجسته‌ی اتحاد جماهیر شوروی، نیکولای واویلوف، طی سال‌های ۱۹۱۶ تا ۱۹۳۳ از سراسر جهان جمع‌آوری کرده بود، اولین و بزرگ‌ترین بانک دانه‌های گیاهی جهان در آن زمان بود.