جوردانو برونو با نام اصلی فیلیپو برونو (Giordano Bruno یا Filippo Bruno) فیلسوف، ستارهشناس و ریاضیدان مشهور ایتالیایی است که نظریات او، تاثیر مهمی در شکلگیری علم مدرن داشته است.
برجستهترین نظریهی او، نظریهی او در مورد جهانهای نامتنهایی و تعدد جهانها (infinite universe and the multiplicity of worlds) است که در آن، او نه تنها نجوم سنتی زمینمرکزی را رد کرد، بلکه پا را از نظریهی خورشید مرکزی کوپرنيک که جهان را محدود و با تعدادی ستارهی ثابت میدانست نیز، فراتر نهاد.
برونو در این نظریات، ادعا کرد که ستارگان خود، خورشیدهای دوردست هستند که آنها نیز توسط تعدادی سیاره احاطه شدهاند و همچنین این احتمال را مطرح کرد که شاید در این سیارات نیز حیات وجود داشته باشد. همچنین از نظر او، جهان بینهایت است و به همین خاطر نمیتواند مرکزی داشته باشد. اما عمدهی شهرت برونو، نه فقط از بابت این نظریات، بلکه به خاطر مرگ غمانگیزش است. او به خاطر نظریات غیرمتعارفش (از نگاه کلیسا) و پافشاری بر روی آنها، در سال ۱۶۰۰ میلادی، توسط کلیسای کاتولیک، به عنوان یک بدعت گذار بدکار، به مرگ محکوم شد. میگویند زمانی که قضات، حکم برونو را رسما به او اعلام کردند، چنین پاسخ داد:
.Perhaps your fear in passing judgment on me is greater than mine in receiving it
شاید ترس شما از دادن حکم من، از ترس من از دریافت این حکم بیشتر باشد.
هرچند که برونو چند روز بعد از آن، زنده زنده سوزانده شد، نظریات او تاثیرات بسیار عمیقی بر علم مدرن گذاشت. این نظریات در قرن هفدهم و هجدهم، توسط اکثر دانشمندان و فلاسفه پذیرفته شده بود. برونو به عنوان سمبل آزادی بیان، الهام بخش جنبشهای لیبرال قرن نوزدهم شد. نظریات اخلاقی او نیز بر اندیشهی بسیاری از اندیشمندان لیبرال تاثیرگذار بوده است. همچنین نظریات کیهانشناسی او، بر درک ما از جهان بسیار موثر بوده است.
امروزه از برونو، به عنوان یکی شخصیتهای بسیار مهم در تاریخ اندیشهی غرب یاد میشود.