چرا بینی‌ات را عمل نمی‌کنی؟ چند جلسه برو پیش فلانی که پف زیر چشم‌هایت را برایت بردارد. اگر یک عمل لیفت گونه انجام دهی، کلی خاطرخواه پیدا می‌کنی. فلانی رفته عمل کرده و همه‌ی چین و چروک‌های صورتش را از بین برده. کی حال و حوصله‌ی ورزش دارد، می‌روم با لیپوساکشن چربی‌های دور شکمم را حذف می‌کنم. کاش فلانی برود و چال گونه‌هایش را بردارد که اصلا به او نمی‌آید. اینها عباراتی‌ست که فقط در چند دهه‌ی اخیر شنیده می‌شود.
اگر ماشین زمانی باشد که افراد از گذشته به حال بیایند و دنیای امروز را ببینند، اصلا باورشان نمی‌شود که بتوان با چند عمل جراحی، به زیبایی دست پیدا کرد. این نوع جراحی‌های زیبایی، هر روز با پیشرفت علم و تکنولوژی پیشرفت می‌کنند و در قسمت جدیدی از بدن و به روشی کم خطرتر دست می‌برند. اگر فکر می‌کنید که این جراحی‌ها فقط در ایران تا این حد رایج است، باید بگویم که اشتباه می‌کنید.
اولین کشور در لیست تعداد عمل زیبایی نسبت به جمعیت، کشور کره‌ی جنوبی است. در کره‌ی جنوبی از هر ۱۰۰۰ نفر، ۹ نفر حداقل یک بار تحت عمل زیبایی قرار گرفته اند. ارزش اقتصادی این نوع عمل‌های جراحی در کره‌ی جنوبی، تنها در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۰/۸ میلیارد دلار بوده است. یا مثلا ایالات متحده با ۷ میلیون و چهار صد هزار عمل زیبایی، از نظر تعداد عمل زیبایی، رتبه‌ی اول را در جهان دارد. خب می‌بینیم که این یک موضوع فراگیر در سطح جهانی‌ست.
کی بدش می‌آید که از نظر معیارهای جامعه، خوشگل‌تر به نظر برسد؟
البته من در اینجا نمی‌خواهم یک بحث فلسفی را آغاز کنم و بپرسم که آیا این نوع زیبایی، واقعا از نظر زیبایی شناسی (aesthetic)، زیبایی به حساب می‌آید یا نه؟
موضوعی که اینجا علاقه دارم به آن بپردازم این است که اگر روزی دایره‌ی این عمل‌ها فراتر رفت، آیا انسان‌ها علاقه ندارند، آن عمل‌های دیگر را نیز انجام دهند؟
مثلا عملی که انسان را باهوش‌تر کند. یا اصلا به جای عمل جراحی، یک تغییر ژنتیکی یا یک دارو که هوش انسان را افزایش دهد. احتمالا اگر روزی چنین تغییری پیشنهاد شود، باز هم کسی بدش نیاید که مثلا کمی سطح نگاه تحلیلی را در خودش زیاد کند، یا ظرفیت حافظه‌اش را افزایش دهد یا هوش اجتماعی‌اش را بالا ببرد. یا حتی فراتر از آن، به جای رفتن به یک یا چند کلاس و دوره برای یادگیری یک حوزه‌ی جدید، یک تراشه در ذهنش بگذارند و روی این تراشه یک پکیج شامل زبان انگلیسی، کمی ریاضیات، آرای فلاسفه، مقداری فیزیک مدرن، آشپزی تا حدی، کمی تا قسمتی فنون دفاع شخصی و مثلا قواعد نواختن یک آلت موسیقی هم باشد.
خب اگر امروز ما برای زیباتر شدن دست به عمل زیبایی می‌زنیم، چه دلیلی دارد که آیندگان علاقه نداشته باشند از پیشرفت علم و تکنولوژی برای تغییر و بهتر کردن خودشان استفاده کنند؟
راستی به نظرتان اگر روزی در آینده، بشر به چنین پیشرفتی نائل شود، آنوقت چه سوالاتی ذهن او را به خود مشغول خواهد کرد و دغدغه‌ی بشر در آنموقع چه خواهد بود؟
– اَبا اِباد