ولی بلوچها عجب دل بزرگی دارند. خدمتتان عارضم من تا به حال موفق نشده ام به استان سیستان و بلوچستان سفر کنم. اما از افراد زیادی که به این استان رفتهاند یا در آنجا زندگی میکنند، راجع به شدت فقر و زیرساختهای به شدت ضعیف این استان بارها و بارها شنیدهام. همینطور در ویدئوها و تصاویر زیادی که در شبکههای اجتماعی منتشر میشود، میتوان براحتی تفاوت وضعیت این استان با سایر نقاط ایران را مشاهده کرد. این خیلی جای تاسف دارد که منطقهای که دارای انواع مختلف منابع و معادن است، اینچنین در فقر نگه داشته شود. شنیدهام در بسیاری از مناطق این استان، حتی دسترسی به آب آشامیدنی نیز وجود ندارد. همواره در آغاز فصل مدارس، تصاویر زیادی از مدارسی که در کپرها برگزار میشود را میتوان در همین فضای مجازی مشاهده کرد. علاوه بر فقدان صنایع کارآفرین در این منطقه، تنشهای آبی شدید، مانع توسعهی کشاورزی شده است و این نیز بر فقر شدید در این منطقه از ایرانمان دامن زده است.
مسالهی آب اما در چند سال اخیر، به یک موضوع بحرانی در سیستان و بلوچستان تبدیل شده است. روند گرمایش زمین و کاهش سطح بارندگی از یک طرف و بستن آب رودخانههایی که سرچشمهی آنها در افغانستان است از طرف دیگر، باعث تنش آبی شدید در این منطقه شده است. به طوریکه دریاچهی هامون اکنون به کانون طوفانهای گرد و غبار در این منطقه تبدیل شده است. چرا که چندسالیست که حکومتهای حاکم بر افغانستان، با ایجاد سد بر روی رودخانهی هیرمند، مانع رسیدن آب به دریاچهی هامون شده اند. البته که به نظر میرسد بخش بزرگی از این آب، حتی در خود افغانستان هم به مصرف نرسیده و به سمت شورهزارهایی مثل شورهزار گودزره هدایت میشود و هدر میرود، یعنی آب هدر برود ولی از مرز عبور نکند. مدتی قبل این موضوع بسیار داغ شده بود و متاسفانه بعضی از مردم این کشور از این طرح شدیدا حمایت میکردند. به هر حال این تصمیم مدتهاست به اجرا در آمده و با ساخت سد کمال خان بر روی رودخانهی هیرمند، هامون که نقشی حیاتی در اکوسیستم این منطقه دارد خشک شده و بلای جان محیط زیست این منطقه از کشورمان شده و زندگی مردم این استان را دشوار ساخته است.
اکنون مدتیست که اخراج پناهجویان غیرقانونی افغان آغاز شده است و بعضی از پناهجویان افغان شرایط بسیار سخت و دشواری را در اردوگاههای مرزی تجربه میکنند. اگرچه بازگرداندن پناهجویان غیرقانونی به کشور مبدا، در تمام کشورهای جهان امری رایج و مرسوم است، ولی این کار حتما باید به شکل درست و انسانی صورت گیرد. اما اینکه مدتی قبل ویدئوی زیر را دیدم که مرا بسیار به فکر فرو برد. ویدئوی زیر، هموطنان بلوچ را در حال کمک رسانی به مردم داخل این اردوگاهها نشان میدهد.
اینجا بود که دوباره فهمیدم بلوچها چه دلهای بزرگی دارند. با اینکه خودشان از نظر اقتصادی و معیشتی در شرایط خوبی نیستند و با اینکه افغانستان منبع طبیعی آب این منطقه را خشکانده و مشکلات زیادی برایشان ایجاد کرده، باز هم از خود انسانیت نشان داده و به کمک پناهجویان این کشور رفتهاند و با هر امکانات و وسایلی که در اختیار دارند، از آنها حمایت نموده و آنها را بسوی وطنشان بدرقه میکنند. من بارها راجع به مهربانی و محبت بلوچها شنیده بودم و اکنون با چشمان خودم بزرگواری و بزرگمنشی بلوچها را میبینم. آنها صرفا با دیدن انسانهایی که در سختی هستند، بدون هیچ درنگی به کمکشان رفته اند. راستش را بخواهید، من به اینکه با بلوچها هموطن هستم، به خود افتخار میکنم.
– ابا اباد