تا به حال عسل آبی رنگ و سبز رنگ دیده اید؟
مگر عسل هم آبی و سبز می‌شود؟
آیا اگر زنبورهای عسل، شهد نوع خاصی از گل‌ها مثلا گل‌های آبی رنگ یا گل های سبز رنگ را جمع آوری کنند، علسشان آبی و سبز می‌شود؟
اما تصویربالا، یک تصویر واقعی‌ست.
در سال ۲۰۱۲ در قسمتی از کشور فرانسه، پرورش دهندگان زنبور عسل، برای اولین در تاریخ عمر خودشان و هفت جد آبادشان، عسل آبی رنگ و سبز رنگ دیدند. احتمالا زنبورهای عسل هم از دیدن عسل های آبی و سبز تعجب کرده اند، ولی چون مسئول کنترل کیفی کندو، طعم این عسل را چشیده و مشکل خاصی در آن ندیده، مهر تایید را روی آن زده که به مصرف برسد. اینجا نه می‌خواهم از تکنولوژی جدیدی برای تولید عسل با رنگ‌های مختلف صحبت کنم، نه از تغییر ژنتیکی که برای زنبورها اتفاق افتاده و باعث شده عسل آن‌ها آبی و سبز شود. مساله خیلی ساده تر از این حرف‌هاست.
همه چیز از ماه آگوست سال ۲۰۱۲ شروع شد. در چندین محل پرورش زنبور در شرق فرانسه در شهر Ribeauvillé، زنبورداران پس از باز کردن درب کندوها، مشاهده کردند که برخی از خانه‌های کندو، با عسل زمردی و فیروزه‌ای پر شده است. در آن زمان، مدتی برای همه سوال شده بود که دلیل این عسل آبی و سبز رنگ چیست و گمانه زنی‌های زیادی حول آن صورت گرفت. اما شما در دنیای امروز، دنبال هر مساله‌ی غیرطبیعی را که بگیرید، دست آخر باز به انسان‌ها می‌رسید.
در این مورد خاص، مقصر کارخانه‌ای بود که از ضایعات کارخانه‌ی شکلات سازی معروف M&M’s، بیوگاز تولید می‌کرد. این برندی‌ست که قرص‌های شکلاتی رنگارنگ برای بچه‌ها تولید می‌کند. اتفاقی که می‌افتاد این بود که زنبورها، محل این ضایعات را پیدا کرده بودند و از ضایعات شکلات‌ها و آبنبات‌های این کارخانه، برای تولید عسل استفاده می‌کردند و به همین خاطر، عسلی که تولید می‌کردند سبز و آبی شده بود.
این اتفاق جدیدی نبود و در سال ۲۰۱۱ نیز، زنبورداران بروکلین ایالات متحده، عسل قرمز رنگ برداشت کرده بودند که آن نیز علت مشابهی داشت. در آن مورد، زنبورها از پسماند یک شرکت تولید آبمیوه در آن نزدیکی، تغذیه کرده بودند. البته در هر دو مورد، زنبورداران مجبور شدند عسل را دور بریزند. کسی حاضر نیست عسل حاصل از پسماند یک کارخانه را بخورد.
اما این دو مورد، نشان می‌دهد که طبیعت چقدر سریع به دست درازی و بی توجهی ما واکنش نشان می‌دهد. انسان نمی‌تواند بدون فکر هرچیزی را در طبیعت رها کند و تصور کند که هیچ اتفاقی نمی‌افتد. در دو مثال فوق، کندوداران خوش شانس بودند که آن ماده رنگ متفاوتی داشت و همچنین سمی نبود. اگر زنبور عسل، به ماده‌ای مانند ضدیخ (اتیلن گلایکول) برسد که شیرین اما سمی و بی رنگ است، اگر خود زنبور نمیرد، می‌تواند برای انسان‌ها عسلی سمی تولید کند.
– اَبا اِباد