قطعه های ادبی

آنگاه که درختی شکوفه دهد غنچه‌ای باز شود پرنده‌ای شاخ و برگی از برای ساختن لانه‌ای برگیرد و صدای شادی کودکان و نغمه‌های زنان و فریاد و غریو نویددهندگان از بهاری دوباره خبر دهد دوباره بیدار خواهیم‌ شد و وزش اولین باد بهاری چین و چروک‌های زمستان سخت را باز از چهره‌ی‌ پدر خواهد زدود …

قطعه‌ی ادبی ادامه »

ما مردیم کسی ما را نکشت جز خودمان آنگاه که از کنار جویی گذشتیم و رقص ماهیان را ندیدیم آنگاه که صدای قهقهه‌ی کودکی ما را به وجد نیاورد آنگاه که در باد قاصدکی به دست نگرفتیم تا برای معشوقی پیغامی بفرستیم آنگاه که روحمان را از شنیدن آوازی محروم کردیم آنگاه که دیدن ستارگان …

درختان تبریزی، قطعه‌ی ادبی ادامه »