تصویر بالا گونه‌ای حشره با نام علمی زانتوپان مورگانی و نوعی شب‌پره است که طول خرطوم آن تا ۳۰ سانتی متر می‌رسد.
این حشره بومی ماداگاسکار در آفریقاست و برای نخستین بار، در سال ۱۸۸۲ توسط یک حشره‌شناس فرانسوی و یک طبیعت شناس فرانسوی در جزیره‌ی ماداگاسکار یافت شد. اما وجود این حشره بیست سال قبل از آن و در سال ۱۸۶۲ توسط چارلز داروین پیش‌بینی شده بود. چارلز داروین این پیش‌بینی را در حالی انجام داد که ساکن لندن بود. فاصله‌ی لندن تا ماداگاسکار حدود ۹۰۰۰ کیلومتر است. داروین براساس مشاهده‌ی نوع خاصی از ارکیده‌ی بومی ماداگاسکار که همکارش برای او فرستاده بود، چنین پیش‌بینی ارائه داد. چیزی که موجب شگفتی داروین شد، ارتفاع مهمیز (spur) گل این گیاه بود که بعضا به ۲۵ تا ۳۵ سانتی‌متر می‌رسد.
داروین سپس در نامه‌ای به همکارش می‌نویسد:
” به تازگی از آقای بیتمن، جعبه‌ای پر از گل‌های ارکیده‌ای دریافت کرده‌ام که ارتفاع مهمیز آن‌ها به یک فوت می‌رسد، عجب بهشتی! چه حشره‌ای می‌تواند شهد آن را بمکد؟”
داروین سپس با مشاهدات و آزمایشات خود، چنین حدس زد که باید یک پروانه‌ی گردافشان با خرطوم دراز در آن منطقه باشد که خرطوم آن به شهد موجود در انتهای مهمیز برسد. در این تلاش برای به دست آوردن شهد گل، گرده‌ی گل روی سر این پروانه مالیده می‌شود و با رفتن پروانه به ارکیده‌ی بعدی، گردافشانی صورت می‌گیرد. داروین پیش‌بینی کرد که دانشمندان روزی شریک هم‌فرگشتی (co-evolutionary partner زمانی که دو یا چند گونه متقابلا بر روی فرگشت یکدیگر اثر می‌گذارند) این گل ارکیده را پیدا خواهند کرد. داروین در سال ۱۸۸۲ چشم از جهان فروبست و مدتی پس از آن، حشره‌ای که وجود آن را پیش‌بینی کرده بود، در ماداگاسکار یافت شد. پی‌نوشت – به مناسبت ۱۲ فوریه روز جهانی داروین، زیست‌شناس و زمین‌شناس انگلیسی که دید ما را نسبت به حیات و جهان تغییر داد. از او به عنوان یکی از مهم‌ترین انسان‌های تاریخ بشر یاد می‌شود.