در پست قبلی، در مورد انواع خطاهایی که ساعت مچی من داشت، گفتم. بعضی از دوستان محبت داشتند و به بنده پیام دادند که چطور این ساعت را تنظیم کنم تا دوباره زمان را به درستی نشان دهد.
اما ساعتی که برای مطالعهی نسبیت اینشتین مورد نیاز است، بایستی بسیار دقیقتر از ساعتهایی باشد که ما روزانه استفاده میکنیم.
انواع ساعتها و مکانیزم عملکرد ساعتها موضوع جالبیست که بد نیست در اینجا، به آن بپردازیم. میتوان گفت که تعیین زمان یکی از قدیمیترین دستاوردهای بشر بوده است. مطالعات باستان شناسی نشان میدهد که قدیمی ترین ابزار شناخته شده برای تعیین زمان، توسط مصریان باستان ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، استفاده شده است. این ساعت که تحت عنوان ساعت سایهای یا Shadow Clocks شناخته میشود، به کمک حرکت خورشید، قادر بوده که روز را به دوازده ساعت مساوی تقسیم کند.
ابلیسک Obelisk یا هرم سنگهای مصر باستان، که امروزه داستانهای زیادی در مورد فراماسونری بودن آنها وجود دارد، احتمالا یک نوع ساعت آفتابی بوده است که مصریان باستان به کمک طول سایهی آن، زمان روز و فصل سال را مشخص میکردهاند.
مصریان باستان همچنین حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد، (احتمالا) نخستین ساعت آبی را اختراع کردند. آنها با تعیین طول زمان پر شدن یک ظرف آب به وسیلهی یک جریان مشخص آب، میتوانستند بگویند که چه مدت زمان گذشته است.
چینیها در قرن ششم میلادی، از ساعتهای خاصی با نام Incense clocks استفاده میکردند. این ساعتها با مدت زمان سوختن مقدار مشخصی از پودر، زمان را برای آنها تعیین میکرد. این نوع ساعتها بعدا توسط چینیها به ساعتهای شمعی یا candle clocks توسعه پیدا کرد. به این صورت که مدت زمان سوختن یک شمع زمان را به آنها نشان میداد.
مسلمانان در قرن یازده میلادی، بیشتر به منظور تعیین دقیق وقت امور مذهبی خود، ابزار نجومی دقیقی به نام اسطرلاب ساختند که یکی از کاربردهای آن، تعیین دقیق زمان بوده است. در اسطرلاب اولین بار از مکانیزم حرکت چرخدندهها برای تعیین زمان استفاده شده است.