چطور یک فعال محیط زیست باشیم؟
نیازی نیست حتما عضو یک سازمان معروف و با اسم و رسم شویم یا در رشتهی خاصی درس بخوانیم، وقتی دغدغهی محیط زیست داشته باشیم و به آن اهمیت دهیم، وقتی محیط زیست برای ما مهم باشد و به حفاظت از آن فکر کنیم، این دغدغه خودش را در تمام بخشهای زندگی ما نشان میدهد. از مصرف کالای کمتر گرفته تا استفاده از دوچرخه در جابجایی درون شهری و کم کردن درجهی شوفاژ، همگی نشان میدهد که شخص طرفدار محیط زیست است و برای محیط زیست اهمیت قائل است. و چه بهتر اگر کسی دانستههای خود را در این زمینه، در اختیار دیگران قرار دهد و یک امر، به جزئی از فرهنگ جامعه تبدیل شود. آیین یکی از کسانیست که همواره دغدغهی محیط زیست را دارد و من این موضوع را بسیار دوست دارم. مثلا مدتی قبل که در یک مهمانی نمیدانستیم با روغن درون ماهیتابه چه کار کنیم، آیین بلافاصله پیشنهاد کرد که روغن را درون سطل زبالهی تَر و در بین دیگر زبالهها بریزیم.
اما ایدهی پشت این کار بسیار جالب بود. دلیل اولیهای که به ذهنمان رسید این بود که شاید ریختن روغن درون سینک در درازمدت باعث تشکیل جلبک (بایوفیلم) درون لولهها و مسدود شدن لولهها میشود. از طرف دیگر، ورود این مواد روغنی به فاضلاب، فرآیند تصفیهی فاضلاب را بسیار دشوار میکند و اگر این مواد روغنی از فاضلاب جدا نشده و به نحوی وارد طبیعت شود، باعث آلودگی خاک و آسیب به محیط زیست میشود. اما دلیل دیگری نیز پشت این پیشنهاد آیین بود. در آلمان زبالههای کاغذی و پلاستیکی و فلزی، در همان مبدا و توسط فرد جدا شده و در روزهای خاصی جمعآوری و در نهایت بازیافت میشود. اما زبالههای تر و غیر قابل بازیافت، در بسیاری نقاط جهان از جمله در آلمان، در کورههای زباله سوزی، سوزانده میشود. برای سوختن بهتر زبالهها در این کورهها از مایعات قابل اشتعال مانند بنزین استفاده میشود. اگر ما روغن را به جای اینکه در سینک بریزیم، در بین زبالههای تر بریزیم، این کوره های زباله سوزی نیاز به بنزین کمتری پیدا میکنند و آن روغن، به سوختن بهتر زبالهها کمک میکند. مشاهده میکنید که ذهنی که دغدغهی محیط زیست را دارد، حتی به نحوهی دفع روغن زائد نیز فکر میکند. البته این روغن نباید مستقیما درون کیسهی زباله ریخته شود تا به بیرون نشت کند. میتوانید آن را بر روی تعدادی دستمال کاغذی بریزید تا حالت روندگی آن از بین برود و به نوعی تثبیت شود.