ما تنها گونه‌ی انسان روی زمین نبوده ایم. پیش از ما، هشت گونه‌ی دیگر انسان روی زمین بوده اند و بعضی از آن‌ها نیز، همراه با اجداد ما روی زمین زندگی کرده اند. حدود ۶ میلیون سال قبل، شاخه‌ای از میمون‌ها تکامل یافتند و رفته رفته به اولین انسان‌ها تبدیل شدند. آن‌ها به جای بالا رفتن از درختان، می‌توانستند روی دو پای خود راه بروند. رفته رفته مغز آن‌ها پیچیده تر شد و کارهای پیچیده‌تری از آن‌ها سر زد.
انسان مدرن یا همان انسان خردمند که ما هستیم، حدود ۳۰۰ هزار سال قبل در آفریقا، پدیدار شد. اما همانطور که گفته شد، این انسان مدرن، نهمین و یکی از آخرین گونه‌های انسانی بود که تکامل یافت. بعضی از این گونه‌ها در رقابت با ما انسان‌های مدرن منقرض شدند.
اما هشت گونه‌ی انسان که بقایای آن‌ها تاکنون یافت شده:
یک – انسان ماهر (زبردست) یا انسان هابیلی (homo habilis یا handyman) : این گونه‌ی انسان بین ۲/۸ تا ۱/۶۵ میلیون سال قبل در شرق و جنوب آفریقا می‌زیسته است. این انسان که جثه‌ی کوچکی نیز داشته، توانسته ابزارهای سنگی بسازد که شکارش را با آن‌ها ذبح کند.
دو – انسان راست قامت (homo erectus) : این گونه‌ی انسان بین ۲ میلیون تا صد هزار سال قبل می‌زیسته است و اولین انسانی بوده که می‌توانسته کامل روی دو پایش بایستد. بدنش بیشتر برای دویدن مناسب بوده تا بالا رفتن از درختان. او همچنین اولین انسانی بوده که می‌توانسته به کمک آتش، غذایش را بپزد.
سه – انسان رودولفی (homo rudolfensis) : او نیز بین دو تا یک و نیم میلیون سال قبل می‌زیسته است. حجم مغز او از دو گونه‌ی دیگر، بسیار بزرگ‌تر بوده، اما جثه‌ی او کوچک‌تر بوده است. ما چیز زیادی راجع به او نمی‌دانیم. تنها بقایای او در اطراف دریاچه‌ای در کنیا یافت شده است.
چهار – انسان هایدلبرگی (homo heidelbergensis) : این گونه‌ی انسان بین هفتصد تا دویست هزار سال قبل می‌زیسته است. بقایای او تاکنون در اروپا و شرق آفریقا یافت شده است. احتمالا اولین گونه‌ی انسان بوده که توانسته در سرما دوام بیاورد و به همین خاطر، توانایی ساخت پناهگاه برای خودش داشته است.
پنج – انسان فلورسی (homo floresiensis) : این گونه بین ۱۹۰ تا ۵۰ هزار سال قبل می‌زیسته است. جایگاه این انسان که جثه‌ی کوچکی داشته، در جزایر اندونزی بوده و به همین خاطر، ویژگی‌های بدنش متناسب با زندگی در همان محیط بوده است. اما مشخص نیست او چطور خودش را به آن جزیره‌ها رسانده است.
شش – انسان نئاندرتال (homo neanderthalensis) : بین ۴۳۰ تا ۴۰ هزار سال قبل می‌زیسته است. آن‌ها از ما کوتاه‌‌قدتر اما تنومندتر بوده اند و مغز آن‌ها به بزرگی مغز ما یا حتی بزرگ‌تر بوده است. آن‌ها ویژگی‌هایی نزدیک به ما داشته اند. مثلا برای خود با سوزن خیاطی لباس می‌دوخته‌اند یا اینکه مردگان خود را در قبرستان دفن می‌کرده‌اند. آن‌ها بعضا با اجداد ما جفت‌گیری هم کرده اند و بقایای dna آن‌ها در ما یافت شده است.
هفت – انسان نالدی (homo naledi) : بین ۳۳۰ تا ۲۳۰ هزار سال قبل در جنوب آفریقا می‌زیسته‌اند. از آنجایی که بقایای این گونه به تازگی کشف شده است، هنوز چیز زیادی راجع به آن‌ها نمی‌دانیم.
هشت – انسان لوزونی (homo luzonensis) : این گونه‌ی انسان بین ۷۰ تا ۵۰ هزار سال قبل می‌زیسته و بقایای آن، در منطقه‌ای در اندونزی یافت شده است. از آنجایی که این گونه نیز به تازگی کشف شده است، هنوز اطلاعات زیادی راجع به آن نداریم.
به نظرتان اگر انسان نئاندرتال منقرض نمی‌شد، اکنون جهان چه شکلی داشت؟
– اَبا اِباد