اَبا اِباد

A recreation of one of Bahman Mohassas's works

اهمیت بازآفرینی

عباس کیارستمی (کارگردان مورد علاقه‌ی من) در فیلم زیبای کپی برابر اصل، موضوع جالبی را مطرح می‌کند، اینکه هر کپی از یک اثر، خود دارای اصالت است و یک اثر جدید به حساب می‌آید.

فیلم با سخنرانی نویسند‌ه‌ای به نام جیمز میلر در معرفی کتابش تحت عنوان “رونوشت برابر اصل” آغاز می‌شود. در جایی از فیلم، میلر استدلال می‌کند که حتی نقاشی معروف مونالیزا Monna Lisa اثر نقاش مشهور ایتالیایی لئوناردو داوینچی Leonnardo da Vinci، خود یک کپی از یک اصل است. در واقع اصل این اثر شخص لیزا دل ژوکوندو Lisa del Giocondo بوده است. او یکی از اعضای خاندان گراردینی فلورانس و توسکانی در ایتالیا بوده است.

اما اصلا اینکه این شخص چه کسی بوده است برای ما اهمیت چندانی ندارد. حتی همین میزان شناخت از او، به واسطه‌ی کپی آن یعنی همان تابلوی معروف مونالیزا (یا لبخند ژکوند La Gioconda) است، چه اگر داوینچی چنین اثری را به سفارش همسر لیزا دل ژوکوندو خلق نمی‌کرد، نام این شخص احتمالا در یک یا دو نسل بعد، به بوته‌ی فراموشی سپرده میشد. این موضوع حتی در طبیعت نیز قابل مشاهده و حائز اهمیت است‌.

یکی از علل اصلی تنوع زیستی (biodiversity)، وقوع خطا در همانندسازی DNA (DNA replication) است که به عنوان جهش ژنتیکی (Mutation) شناخته می‌شود.

در واقع جهش ژنتیکی نیرومحرکه‌ی تکامل است. چرا که جهش ژنتیکی، تنوع ژنتیکی را ایجاد می‌کند که تکامل بر آن استوار است. پس می‌بینیم که طبیعت حتی برای خطاهای حین باز آفرینی نیز ارزش قائل است. پی‌نوشت: جهش ژنتیکی همچنین ممکن است در حین فعالیت‌های دیگر سلولی همچون رونویسی Transcription، ترجمه Translation یا نوترکیبی Recombination نیز رخ دهد.

تصویر: بازآفرینی بسیار زیبا و هنرمندانه‌ی یکی از آثار بهمن محصص، نقاش و مجسمه‌ساز آوانگارد (پیشرو) معاصر توسط دوست هنرمند، سرکار خانم ملیکا هاشمی Melikaa Hashemi. این روزها بسیار منتظر رسیدن این اثر هستم تا غم و اندوه نهفته در این تابلو، به همراه شادی زاید الوصف نهفته در تابلوی “فی‌فی از خوشحالی زوزه می‌کشد” (سفارش قبلیم به خانم ملیکا هاشمی)، یک حالت تعادل برای من ایجاد کند.

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *