فرض کنید همین فردا تکنولوژی آنقدر پیشرفت کرد که ما توانستیم به مریخ آدم بفرستیم. حالا می‌خواهیم با این تکنولوژی، آنجا برای خودمان برو و بیایی درست کنیم و تعدادی از انسان‌ها را بفرستیم که آنجا زندگی کنند و تمدن بشر را از یک تمدن زمینی، به یک تمدن بین سیاره ای تبدیل کنیم. خب این سیاره‌ی مریخ که یکی دو هکتار نیست. اندازه‌ی سیاره‌ی مریخ تقریبا نصف زمین است. برعکس زمین که هفتاد درصد سطح آن را آب پوشانده است، این مریخ یک بیابان لم یزرع است که سطح آن را تماما سنگ و غبار پوشانده است. یعنی مساحتی که ما می‌توانیم برویم در مریخ و برای خودمان خانه و کاشانه‌ای بسازیم، بیشتر از مساحت همه‌ی خشکی‌های کره‌ی زمین است. حالا سوال ایجاد می‌شود که ما استعمار مریخ، نه ببخشید آبادسازی مریخ (Mars Colonization) را از کجا شروع کنیم و این مستعمره‌ی جدید یا همان کلونی جدیدمان را از کجا آباد کنیم؟
خب تجربه‌ی زندگی در زمین به ما گفته است که کجا برای زندگی بهتر است. در زمین هرجایی که آب بوده، جمعیت بیشتری از انسان‌ها آنجا جمع شده است. چون جایی که آب بوده انسان می‌توانسته کشاورزی و باغداری کند، اگر دامی داشته راحت‌تر برایش غذا تامین می‌کرده و اگر می‌خواسته شکاری بکند نیز، می‌دانسته که جایی که آب هست، حیوانات وحشی نیز آنجا هستند و غذا هست. شما در دنیای قدیم نمی‌توانید شهرهای پرجمعیتی در وسط کویر پیدا کنید. این تنها اخیرا باب شده چند میلیون نفر بروند وسط کویر زندگی کنند و بخواهند برایشان از نقاط دیگر آب بیاورند. اما ما که در مریخ قصد نداریم همان اول کشاورزی و دامپروری کنیم. حداقل جزو اولین کارهایی که می‌کنیم، دامپروری نخواهد بود. اصلا شاید فقط گیاهخواران اجازه‌ی ورود به مریخ را پیدا کنند.
پس چرا این آب اینقدر برای ما اهمیت دارد؟
خب این آب نه تنها به عنوان آب آشامیدنی برای انسان لازم است، بلکه برای سوخت موشک‌ها نیز به آن نیاز داریم. حالا یک روز آن انسان بیچاره‌ی روی مریخ بخواهد چیزی برای زمین بفرستد. مثلا ذره‌ای از خاک قرمز آنجا را بفرستد که همکارانش در زمین روی آن مطالعه کنند. این آب قابلیت این را دارد که به اکسیژن و هیدروژن سازنده اش شکسته شود و به عنوان سوخت موشک مورد استفاده قرار بگیرد. خب این موضوع خودش بلیط سفر به مریخ را بسیار ارزان‌تر می‌کند. البته ما می‌دانیم در قطب‌های مریخ، آب به صورت یخ زده وجود دارد. اما این احتمال نیز وجود دارد که در اعماق مریخ بتوان آب به صورت یخ زده پیدا کرد. مطالعه‌ی این یخ‌ها می‌تواند بسیار جالب باشد. چرا که لایه‌های مختلف این یخ‌ها، مانند یک کتاب تاریخ، می‌تواند چیزهای زیادی راجع به گذشته‌ی سیاره‌ی سرخ به ما بگوید. اصلا شاید لابلای این یخ‌ها، بتوانیم نشانه‌هایی از حیات را در گذشته‌ی این سیاره پیدا کنیم. حتی ممکن است در آب های اعماق این سیاره، اشکالی از حیات مانند انواع باکتری‌ها را پیدا کنیم. هنوز نمی‌دانیم، باید بیشتر بگردیم.
تصویر فوق: این تصویر زمین نیست، این تصویر مریخ است روزی که ما آن را آباد کرده ایم.
– اَبا اِباد