به مناسبت پایان اولین سال دوره‌ی فلسفه‌ی کاربردی

شروع مطالعات فلسفی من به سن شانزده سالگی باز می‌گردد. در آن زمان بیشتر مطالعات من در زمینه‌ی فلسفه‌ی محض و منطق بود. باید اذعان کنم که تا قبل از آشنایی با دی‌داد، از وجود رشته‌ی فلسفه‌ی کاربردی اصلا اطلاعی نداشتم.

موضوعات فلسفه‌ی محض برای من بیشتر بحث‌های انسان‌شناسی و هستی‌شناسی و بعدا تا حدی فلسفه‌ی طبیعی و بهره‌ی من از منطق، منطق ارسطویی بود. کتاب‌های فلسفی که پیش از این مطالعه می‌کردم عمدتا پر از انواع و اقسام استدلالات جهت اثبات نظرات فلاسفه‌ی مختلف و بیشتر فلاسفه‌ی یونان باستان بود. من اما از سال گذشته، دوره‌ی فلسفه‌ی کاربردی را تحت راهنمایی دی‌داد شروع کردم. دوره‌ای که دید من را نه تنها به خود دانش فلسفه، بلکه به‌ زندگی تغییر داد. پیش از آن، مفاهیم فلسفی برای من صرفا جنبه‌ی محض داشت و تنها حظ من از فلسفه، فهم پاره‌ای مطالب پیرامون حقیقت هستی بود و باز هم برای من جنبه‌ی کاربردی چندانی نداشت و به طور خلاصه فلسفه وارد زندگی من نشده بود. درک چگونگی ارتباط این مفاهیم با زندگی روزانه‌ی آدمی، حلقه‌ی گمشده‌ی ارتباط من با فلسفه بود.

در طول کلاس‌های فلسفه‌ی کاربردی بارها برای من اتفاق افتاد که فهم شکل کاربردی موضوعی فلسفی لحظات بسیار بسیار مسرت بخشی را برای من ایجاد می‌کرد. اما شکل دادن چنین گفتمانی و آوردن مفاهیم سنگین فلسفه به سطح زندگی روزانه، کار هرکسی نبوده و نیاز به یک درک عمیق و همه‌ جانبه نسبت به مفاهیم فلسفی دارد. چیزی که دی‌داد به زیبایی هرچه تمام‌تر به انجام می‌رساند و من همواره از این موضوع شگفت زده می‌شوم؛ به طوریکه که گاهی از خود می‌پرسم که دی‌داد چطور‌ توانسته این موضوع را به این فرم و شکل خاص درآورد. بله! افراد زیادی می‌توانند با خواندن چند کتاب فلسفی و یادگیری پاره‌ای لغات ثقیل، به دیگران فخر بفروشند که فلسفه می‌دانند. اما از نظر من هنر واقعی نزد کسی‌ست که به جای پیچیده‌گویی، بتواند مسائل را به ساده‌ترین شکل ممکن بیان کند و از آن مهم‌تر، به آن مفاهیم شکلی کاربردی بدهد. چنین امری، نه فقط با مطالعه در یک‌ زمینه، بلکه با تفکر و تعمق در زمینه‌های گوناگون میسر می‌شود.

پی‌نوشت: این‌ پست به مناسبت پایان موفقیت آمیز سال اول دوره‌ی فلسفه‌ی کاربردی من با دی‌داد منتشر شد. من از ایشان بابت تمامی زحماتشان در باب آموزش فلسفه‌ی کاربردی و ترویج گفتمان عقل و تجربه و آفرینش این‌ جنبش، کمال تشکر را دارم.

– اَبا‌ عِباد

تصویر: اولین‌ جلسه‌ی کلاس فلسفه‌ی کاربردی من در سال گذشته