ساخت ایستگاه بین المللی فضایی

ایستگاه بین المللی فضایی (ISS) یک سازه‌ی حدودا چهارصد تنی است که مساحتی به اندازه‌ی یک زمین فوتبال را اشغال می‌کند.

ساخت چنین سازه‌ی عظیمی بر روی زمین و سپس پرتاب آن به فضا، امری تقریبا غیرممکن است، چرا که هیچ راکتی آنقدر بزرگ و قدرتمند نیست که چنین سازه‌ی بزرگی را به ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری زمین، منتقل کند. به منظور رفع این مشکل، ایستگاه بین المللی فضایی طی ۴۰ عملیات، به صورت قطعه به قطعه و جزء به جزء به فضا منتقل شده و در آنجا مونتاژ گردید. ایستگاه بین‌المللی فضایی به عنوان بزرگترین پروژه‌ی علمی و تکنولوژیکی بین المللی جهان، با مشارکت سازمان‌های فضایی اروپا (ESA)، ایالات متحده (NASA)، ژاپن (JAXA)، کانادا (CSA) و روسیه (Roscosmos) بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ ساخته شد.

اگرچه توسعه‌ی آن به منظور انجام ماموریت‌ها و آزمایشات جدید همچنان ادامه دارد. بخش‌های زیادی از این سازه به توسط شاتل های فضایی ناسا منتقل شده است، با این حال بعضی از ماژول‌ها به کمک فالکون ۹ (متعلق به کمپانی Space X) و موشک‌های پروتون و سایوز-یو روسی نیز پرتاب شده است. ایستگاه بین المللی فضایی در کل از ۱۶ ماژول تحت فشار ساخته شده که از این بین، ۶ ماژول روسی، ۸ ماژول آمریکایی، یک ماژول ژاپنی و یک ماژول اروپایی است‌.

انیمیشن زیر مراحل مونتاژ ایستگاه بین‌ المللی فضایی را نشان می‌دهد. در گوشه ی پایین سمت چپ، نام عملیات مربوط به هر مرحله نوشته شده است که در آن حرف، نشان‌دهنده‌ی کشوری‌ست که مسئولیت آن عملیات خاص بر عهده‌ی آن بوده‌ است که به ترتیب A نشان‌دهنده‌ی آمریکا، E اروپا، J ژاپن و R روسیه است. همچنین UF مربوط به پروازهای کاربری (انتقال سرنشین)، LF مربوط به پروازهای لجستیکی(انتقال تجهیزات) و ULF مربوط به پروازهای هم کاربری هم لجستیکی (انتقال سرنشین و تجهیزات) است.

– اَبا اِباد