گفته می‌شود که تقویم جلالی دقیق‌ترین تقویم در جهان است. به طوری که در هر ده هزار سال یک ثانیه خطا دارد. البته تقویم برمبنای حرکت خورشید پیش از اسلام هم در ایران مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
در این تقویم، هر سال ۳۶۵ روز و پنج ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۹ ثانیه است و کبیسه همان ۵ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۹ ثانیه است. پیش از حمله‌ی اعراب و در زمان ساسانیان، این کبیسه‌ها به صورت یک ماه اضافی در هر ۱۲۰ سال و به صورت چرخشی حساب می‌شد. به این شکل که در ۱۲۰ سال یک سال با دو ماه فروردین، در ۱۲۰ سال بعد یک سال با دو ماه اردیبهشت و به همین ترتیب بعد از هر ۱۲۰ سال، یک سال با ۱۳ ماه در نظر گرفته می‌شد.
گفته شده که بعد از حمله‌ی اعراب، مدتی تقویم قمری غالب گردید و به خاطر اینکه کسی کبیسه را در نظر نمی‌گرفت، بعد از مدتی بین اول فروردین با اولین روز بهار یک ماه اختلاف افتاده بود. اما هرچند تقویم بر مبنای حرکت ماه برای اعراب بادیه‌نشین مناسب بود، برای ایرانیان یک‌جا نشین که کار عمده‌ی آنها کشاورزی بود و برای فعالیت‌های کشاورزی به دانستن فصل‌ها نیاز داشتند، فایده و ارزشی نداشت. به همین علت تقویم جلالی توسط گروهی از اخترشناسان و به دستور جلال الدین ملک شاه سلجوقی در سال ۱۰۷۹ میلادی تنظیم شد. در راس این اخترشناسان خیام نیشابوری بود که همواره باعث افتخار ما نیشابوری‌ها بوده و هست.