شما را نمی‌دانم ولی من صبح‌ها اگر یک لیوان چای یا قهوه نخورم، روزم رسما شروع نمی‌شود. گاهی اوقات هم که نوشیدنی گرم اول صبح را فراموش می‌کنم، ناگهان بعد از چند ساعت می‌بینم که کارایی‌ام بسیار پایین آمده است. آنوقت ناگهان یادم می‌آید که بله مشکل این است که چای یا قهوه نخورده‌ام و بعد از آن، حالم خوب می‌شود و روزم را آغاز می‌کنم. بعضی از افراد هم هستند که در طول روز مدام باید چای یا قهوه بنوشند تا بتوانند به کارشان ادامه دهند. برای ما ایرانی‌ها که چندین بار نوشیدن چای در طول روز، یک امر حیاتی به حساب می‌آید. من یادم می‌آید که قدیمی‌ها چه در محل کار و چه در خانه، در تمام طول روز سماورشان روشن بود تا هروقت اراده کنند چای بنوشند.
میزان نوشیدن چای در بین ایرانیان آنقدر زیاد بوده است که رضاشاه فقید، به موجب قانون انحصار قند و شکر و چای مصوب سال ۱۳۰۴، تنها با اخذ مالیات از واردات قند و چای، بودجه‌ی ساخت راه آهن سراسری ایران را تامین کرد.این نوشیدنی‌های گرم مطمئنا مخصوص کشور ما نیست و مردم کشورهای دیگر هم علاقه‌ی زیادی به دریافت روزانه‌ی کافئین از طریق این نوشیدنی‌ها دارند.
انسان‌ها حتی وقتی به فضا می‌روند باز هم نیاز دارند قهوه و چای بنوشند. مثلا فضانوردی که چندین ماه را در ایستگاه بین المللی فضایی به سر می‌برد، نمی‌تواند این مدت را بدون نوشیدن قهوه طی کند. اما به علت شرایط بی‌وزنی در ایستگاه فضایی، تهیه‌ی یک فنجان قهوه‌ی داغ، کار چندان راحتی نیست. به همین خاطر، کمپانی قهوه‌ی معروف ایتالیایی لاوازا در سال ۲۰۱۵، یک دستگاه قهوه ساز فضایی به نام ISSpresso طراحی کرد که تصویر آن را مشاهده می‌فرمایید. این قهوه ساز فضایی برای ایستگاه بین المللی فضایی یا همان ISS طراحی شده بود و به همین خاطر نام این دستگاه چنین انتخاب شده است. این دستگاه قهوه ساز بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ در ایستگاه بین المللی فضایی نصب شده بود و نوشیدنی داغ فضانوردان را تامین می‌کرد.
اما همانطور که مشخص است، این دستگاه قهوه ساز، با قهوه سازهای متداول روی زمین تفاوت زیادی دارد. اولا به خاطر طراحی پیچیده‌ای که دارد، وزن آن نیز بیشتر و در حد ۲۰ کیلوگرم بود.
دوم اینکه به منظور افزایش مقاومت ، مجاری هیدرولیک به جای پلاستیک از فولاد ساخته شده بود تا فشار در حد ۴۰۰ بار را نیز تحمل کند.
سوم اینکه دستگاه به گونه‌ای طراحی شده تا آب باقیمانده حاصل از دم کردن به حداقل برسد.
چهارم اینکه در طراحی آن تدابیری اندیشیده شده که در صورت نشت آب داغ، کارکرد دستگاه سریعا متوقف شود. از طرف دیگر مطمئنا کسی داخل ایستگاه فضایی برای خوردن نوشیدنی از لیوان و ماگ استفاده نمی‌کند. پس این دستگاه باید قهوه‌ای که دم کرده را به درون کیسه‌های مخصوص مایعات هدایت کند. از آنجایی که مایعات اضافی زیادی تولید نمی‌شود، این دستگاه فاقد مخزن جمع آوری مایعات است.
کار با این دستگاه نیز خیلی دشوار نیست. اول باید مخزن آب به درستی نصب شود. سپس فضانورد باید کپسول حاوی قهوه را از طریق یک پیستون وارد دستگاه کند. سپس کیسه‌ی مایعات را متصل کرده و نوع قهوه را نیز انتخاب نماید. این دستگاه با موفقیت، تست‌های کیفی و ایمنی ناسا را پاس کرد و تاثیر زیادی در معرفی برند قهوه‌ی لاوانزا به جهان داشت.
– ابا اباد