اگر به نوشتههای روی بستهبندی بسیاری از محصولات برندهای معتبر بهداشتی و آرایشی دقت کنید، نوشته شده است: “فاقد میکروپلاستیک”.
بد نیست بدانید که زمان بسیار طولانی تجزیه، تنها مشکل زبالههای پلاستیکی نیست. میکروپلاستیکها (microplastics) یا ذرات پلاستیکی که قطری کمتر از پنج میلیمتر دارند، مشکلی به مراتب بزرگتر است. زبالههای پلاستیکی در طبیعت، به جای اینکه به مولکولهای کوچکتر تجزیه شوند، به صورت فیزیکی شکسته شده، کوچک و کوچکتر میشوند. تا جایی که اندازهی این ذرات، به کمتر از یک تار موی انسان میرسد. در این حالت، این ذرات به راحتی در هوا معلق شده و از طرق مختلف، وارد بدن انسان و حیوانات میشود. پیشتر بیشترین نگرانی ناشی از میکروپلاستیکها، مربوط به غذاهای دریایی بود. چرا که این میکروپلاستیکها در دریا، به راحتی وارد بدن ماهیها میشوند و سپس ما ماهیها را مصرف میکنیم.
اما تحقیقات بعدی، نتایج تکان دهندهای را نشان میداد. میزان میکروپلاستیکهایی که یک فرد در خانهی خودش، از طریق هوا تنفس میکند یا میبلعد، بسیار بیشتر از میزان میکروپلاستیکهاییست که از طریق خوردن غذاهای دریایی، وارد بدنش میشود. منشا این ذرات در خانه بیشتر الیاف پلاستیکی لباسها، فرشها، اثاثیهی داخل منزل، ظروف پلاستیکی غذا و لوازم بهداشتی و آرایشی است. تحقیقات نشان داده است که این میکروپلاستیکها تا اعماق ریهی انسان نفوذ میکنند و همچنین نمونههایی از آنها، حتی درون خون انسانها نیز یافت شده است. میکروپلاستیکها به روشهای مختلف، ممکن است به انسان آسیب برسانند. مثلا ممکن است باعث واکنشهای آلرژیک شوند. از طرف دیگر در سنتز پلاستیکها، از مواد شیمیایی مختلف استفاده میشود که بیشتر آنها، مختل کنندهی فعالیت غدد درون ریز بدن هستند.
این مواد میتوانند با ایجاد انواع گوناگون سرطانها و اختلال در سیستم تولید مثل، به بدن انسان آسیب برسانند. همچنین این ذرات میتوانند، انواع فلزات سنگین و آلایندههای آلی را به خود جذب کنند و آنها را، همراه خود وارد بدن انسان کنند و بدین شکل، تاثیر منفی بگذارند.
برای کاهش میکروپلاستیکها در اطرافتان، بایستی به کاهش الیاف و وسایل پلاستیکی در اطرافتان فکر کنید.
مثلا از لباسهای با پارچهی نخ پنبه، ابریشم و دیگر الیاف طبیعی استفاده کنید. از ظروف پلاستیکی یکبار مصرف استفاده نکنید. غذای خود را با ظرف پلاستیکی درون ماکروفر نگذارید. از لوازم آرایشی بهداشتی فاقد میکروپلاستیک استفاده کنید. حتی استفاده از حمل و نقل عمومی، به جای خودروی شخصی میتواند کمک کننده باشد، چرا که منشا ۲۸ درصد میکروپلاستیکهای درون اقیانوسها لاستیک خودروهاست.