اَبا اِباد

A meteorite hit the earth

پروژه‌ی دارت ناسا و مومنتوم

بسیاری از دانشمندان بر این باورند که برخورد یک شهاب سنگ به عرض ۱۰ الی ۱۵ کیلومتر در ۶۶ میلیون سال قبل، عامل پنجمین انقراض بزرگ یا انقراض کرتاسه-پالئوژن بوده است. چنین برآورد می‌شود که در این انقراض ۷۵ درصد گونه‌های گیاهی و جانوری کره زمین نابود گردیده است.

وجود یک لایه‌ی نازک رسوبی حاوی درصد بالای فلز ایریدیم در تمام خشکی‌ها و دریاهای جهان، به این فرضیه قوت بخشیده است. از این رو، برخورد مجدد شهاب سنگی با این ابعاد یکی از نگرانی‌های بشر است.

مطالعات نشان می‌دهد که حداقل تا صد سال آینده، شهاب سنگی با عرض بیشتر از ۱۴۰ متر با زمین برخورد نخواهد کرد. با این‌ حال ناسا دست به کار شده است تا اولین ماموریت محافظت از سیاره به اسم DART (تست تغییر مسیر شهاب سنگ دوقلو یا Double Asteroid Redirection Test) را در سپتامبر ۲۰۲۲ اجرا کند.

در این تاریخ شهاب سنگ دیدیموس به قطر ۷۸۰ متر از نزدیکی سیاره‌ی ما عبور می‌کند. یک شهاب سنگ دیگر به نام دیمورفوس به قطر ۱۶۰ متر به دور این شهاب سنگ در حال دوران است.

به همین علت در اسم این پروژه double asteroid  به کار رفته است.

البته این دو شهاب سنگ خطری برای سیاره ایجاد نمی‌کند.

در این ماموریت فضاپیمای دارت با سرعت ۶/۶ کیلومتر بر ثانیه و جرم ۶۷۶ کیلوگرم به شهاب سنگ کوچکتر برخورد کرده و در مومنتوم و در نتیجه سرعت دیمورفوس تغییر ایجاد می‌نماید. سرعت دیمورفوس در نتیجه‌ی این برخورد به علت اختلاف وزن خیلی زیاد دارت و دیمورفوس، کمتر از یک درصد تغییر خواهد کرد. اما همین تغییر سرعت، باعث تغییر بسیار زیاد مسیر حرکت دیدیموس می‌گردد.

پس از این برخورد، این تغییرات از طریق ماهواره‌ی همراه فضاپیمای دارت MAI و همچنین از سطح زمین رصد شده و نتایج برای مطالعات آینده به کار گرفته خواهد شد.

 

در تصویر دایره‌ی داخلی مسیر چرخش دیمورفوس به دور دیدیموس قبل از برخورد و دایره‌ی بیرونی، مسیر چرخش بعد از برخورد را نشان می‌دهد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *