طبق قوانین ماکسول، یک میدان الکتریکی متغیر، موجب القای یک میدان مغناطیسی شده و همچنین، یک میدان مغناطیسی متغیر، یک میدان الکتریکی ایجاد می‌کند. با توجه به استفاده از میدان الکتریکی متغیر درون شتاب‌دهنده‌ی ذرات، یک میدان الکتریکی نیز ایجاد

کاربرد شتاب‌دهنده‌های خطی یا LINAC تنها محدود به آزمایشگاه‌های فیزیک ذرات همچون شتاب‌دهنده‌ی CERN نیست. یکی از کاربردهای رایج این شتاب‌دهنده‌ها در حوزه‌ی پرتو درمانی یا radiation therapy است. امروزه حدود ۴۵ درصد از بیماران بهبود یافته از سرطان، کسانی

یون‌های منفی هیدروژن تشکیل شده در منبع پروتون شتاب‌دهنده‌ی CERN، در پالس‌هایی ۴۰۰ میکروثانیه‌ای به شتاب‌دهنده‌ی خطی شماره ۴ یا LINAC4 تزریق می‌شود. این تزریق پالسی شکل، موجب ایجاد پرتو‌هایی از ذرات می‌شود. همچنین کمی پیش از تزریق به LINAC4،

برخورددهنده‌ی بزرگ هادرونی Large Hadron Collider یا همان LHC بخش آخر از زنجیره‌ی شتاب‌دهنده‌‌ی CERN است. در واقع شتاب‌دهنده‌ی CERN خود از زنجیره‌ای از ماشین‌ها تشکیل شده است که هریک، تاحدی به ذرات شتاب داده و آن‌ها را به سطوح

اتفاق بزرگ دیگری که در روز‌های اخیر، در دنیای فیزیک رخ داد، آغاز به کار مجدد برخورد دهنده‌ی بزرگ هادرونی LHC، پس از‌ حدود ۴ سال وقفه بود. اما طی این وقفه‌ی طولانی، سیستم‌های قبلی به روزرسانی گردید تا در

دریاچه‌ی ارومیه که زمانی دومین دریاچه‌ی بزرگ زیاده شور (hypersaline) جهان به شمار می‌رفت، از اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰ به این رو، به علل گوناگون در حال خشک شدن است. اما خشک شدن این دریاچه پیامدهای مختلفی از جمله تغییر آب