در مستند زیبای چشمی که می‌شنود، به کارگردانی احمد فاروقی محصول سال ۱۳۴۶، هنگامی که از بهمن محصص، نقاش و مجسمه‌ساز بزرگ معاصر، سوال می‌شود که چه چیزی در کارهای او مطرح است، بهمن محصص چنین پاسخ می‌دهد: ” در

میون‌ها Muons ذرات بنیادی مشابه الکترون هستند که بار e- و جرمی بسیار بیشتر از الکترون‌ها دارند. این ذرات با تجزیه‌ی پیون‌های حاصل از برخورد پرتوهای کیهانی با مولکول‌های هوا ایجاد می‌شوند. طول عمر میون‌ها حدود ۲/۲ میکروثانیه (۰/۰۰۰۰۰۲۲ ثانیه)

در آگوست ۱۹۱۲، فیزیکدان اتریشی ویکتور هس، با کشف پرتوهای کیهانی Cosmic Rays، فصل جدیدی را بر روی اخترفیزیک و فیزیک ذرات گشود. تا پیش از اختراع اولین شتاب‌دهنده‌های ذرات پرانرژی در اوایل دهه‌ی ۵۰ میلادی، مطالعه‌ی پرتوهای کیهانی، مهم‌ترین

روز ۵ جولای ۲۰۲۲، شتاب دهنده‌ی بزرگ هادرونی Large Hadron Collider یا به اختصار LHC پس از قریب به چهار سال خاموشی، پرتوهایی از پروتون را برای اولین بار، به انرژی ۱۳/۶ ترا الکترون ولت TeV یا ۱۳۶۰۰ میلیارد الکترون

در فیلم زیبای نجات سرباز رایان saving private ryan محصول سال ۱۹۹۸، یکی‌ از نقاط عطف فیلم جاییست که در بخش ارسال نامه‌ی تسلیت به خانواده‌هایی که فرزندانشان در جنگ کشته شده اند، یکی‌ از کارمندان به شکلی‌ اتفاقی در

در ماه ژوئیه‌ی سال ۲۰۲۱ (دقیقا یک سال قبل)، ساحل زیبای مادیرا در ایالت فلوریدا، شاهد صحنه‌های فجیعی از به روی آب آمدن هزاران قطعه ماهی بود (تصویر) ‌که در اثر کاهش سطح اکسیژن آب، درون آب خفه شده بودند.