در فرآیند استریلیزاسیون، برخلاف فرآیندهای ضدعفونی، هدف این است که تمامی فرم‌های حیات میکروبی (و نه بخشی از آن)، از بین برود. اولین چیزی که ممکن است به ذهن ما برسد، تصویری از فیلم‌های سینمایی است که فردی با داغ

نوع دیگری از ضدعفونی کننده‌ها به صورت عوامل غیراکسنده (Non-oxidizing agents) یا منعقد کننده (Coagulating agents) همچون الکل‌ها، ترکیبات آمونیوم، فنول‌ها و آلدهیدها هستند. اساس عملکرد ضدعفونی‌کننده‌های غیراکسنده بدین صورت است که این عوامل با میکروارگانیسم‌ها واکنش داده و باعث

ضدعفونی‌کننده‌ها را می‌توان به طور کلی به دو دسته‌ی اکسیدکننده‌ها oxidising agents و غیراکسیدکننده‌ها non-oxidising agents تقسیم کرد. در این دسته‌بندی، اولین دسته تخریب‌کننده‌ها یا destroyers بوده و دومین دسته منعقدکننده‌ها یا coagulators هستند. اکسیدکننده‌ها ممکن است هالوژن‌هایی همچون سدیم

فرض کنید دو دوست خشمگین و پرخاشگر به همراه یکدیگر به مسافرت رفته‌اند. در قسمتی از این سفر دوست اول شوخی بی‌ربطی می‌کند که به مذاق دوست دوم خوش نمی‌آید و پاسخی کوبنده به دوست اول می‌دهد. دوست اول که

از نظر من انجام کارهای پژوهشی به خودیِ خود دشوار است. شاید علت اینکه در کشورهای پیشرفته‌ی جهان در مقاطع تحصیلات تکمیلی، غالبا تعداد دانشجویان خارجی (بالاخص از کشورهای با وضعیت اقتصادی نامطلوب) از تعداد دانشجویان اهل همان کشور بیشتر

هر اتم دارای الکترون‌هایی است که به دور هسته‌ی اتم در حال چرخش هستند. این الکترون‌ها در فاصله‌های مشخصی از هسته‌ی اتم قرار دارند که لایه‌ی الکترونی نامیده می‌شود. هر لایه‌ی الکترونی بایستی با تعداد مشخصی اتم پر شود. وقتی