اَبا اِباد

کبوترها و بیگ بنگ

کبوترها و بیگ بنگ

قصد دارید امروز عصر بروید سر یک‌ قرار و خودروی خود را به کارواش برده اید و به قول معروف آن را برق انداخته اید. سر راه مقابل یک گل فروشی، یک جای پارک خوب پیدا می‌کنید و خودرو را زیر سایه‌ی درخت پارک می‌کنید. به گل فروشی می‌روید و برای آن قرار، یک دسته گل شیک و زیبا می‌خرید. وقتی برمی‌گردید، بدترین اتفاق ممکن افتاده است. تعدادی کبوتر که روی درخت نشسته بودند، زحمت کشیده و با فضله‌ی خود، چندین لکه روی شیشه‌ی جلوی خودروی شما انداخته اند. شما عصبانی می‌شوید و نگاه غضب آلودی به کبوتر‌های بالای سرتان می‌اندازید. اما وقتی می‌بینید ‌که آن‌ها هیچ ایده‌ای ندارند که چه بلایی سر شما آورده اند و تنها با تعجب شما را نگاه می‌کنند، بیخیال می‌شوید و سعی می‌کنید سریعا فضله‌ها را از روی شیشه‌ی خودرو پاک کنید. اما‌ کبوترها علاوه بر کثیف کردن ماشین‌ها، ید طولایی در ایجاد دردسر دارند.

یکی از خنده‌دار‌ترین آن‌ها مورد عجیبی‌ست که فضله‌ی کبوترها می‌رفت که کشف بیگ بنگ را عقب بیندازد. در سال ۱۹۶۴، دو اخترفیزیکدان به نام‌های رابرت دابلیو ویلسون و آرنو آ پنزیاس، سیگنال‌های رادیویی حیرت انگیزی را ثبت کردند که امروزه به عنوان نخستین اثبات تجربی بیگ‌بنگ از آن‌ها یاد می‌شود. آن‌ها در ابتدا فکر کردند که این سیگنال‌ها، تنها حاصل یک خطاست. فرضیات مختلفی ارائه شد. ممکن بود این سیگنال‌ها تنها نویزهای رادیویی باشد که از شهر نیویورک به آنجا آمده بود. ممکن بود این سیگنال‌ها حاصل از بمب اتمی بوده باشد که چندی قبل بر فراز اقیانوس آرام تست شده بود. یا ممکن بود که این سیگنال‌ها حاصل حلقه‌های پرتوهای باردار در اطراف زمین باشد. یا حتی شاید اشکالی در تجهیزات آن‌ها وجود داشته باشد. این دو اخترفیزیکدان با روش‌های مختلف و به صورت قدم به قدم، احتمال خطا در اندازه گیری خود را به صفر رساندند، ولی سیگنال‌ها باز هم آنجا بود.

اما حالا دو مظنون جدید پیدا شده بودند. دو کبوتر ‌که داخل آنتن لانه کرده بودند و این احتمال وجود داشت که فضله‌های آن‌ها که روی آنتن می‌ریخت، این سیگنال‌ها را ایجاد کرده باشد. ویلسون و پنزیاس کبوترها را به دام انداختند و تجهیزات را تمیز کردند. اما باز هم تغییری در سیگنال‌ها ایجاد نشد‌. پس این کبوترها نیز عامل آن سیگنال‌ها نبودند. بعد از یک سال انجام آزمایشات متعدد، در نهایت دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این سیگنال‌ها، تابش زمینه‌ی کیهانی (Cosmic Background Radiation) یا پژواک جهان لحظاتی بعد از تولد یا همان بیگ بنگ است. خوشبختانه در این مورد، کبوترها موفق نشدند که دردسر زیادی ایجاد کنند و این دو اخترفیزیکدان، در سال ۱۹۷۸ از بابت ثبت تابش زمینه‌ی کیهانی، موفق شدند نوبل فیزیک را از آن خود کنند.

– اَبا اِباد

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *