اگرچه کاربردی شدن پژوهش‌های بنیادین ممکن است مدت‌ها زمان ببرد، اما پیشرفت‌های تکنولوژیکی که در مسیر انجام این تحقیقات رخ می‌دهد، خود ممکن است جنبه‌ی کاربردی بیابد.
به عنوان مثال اخیرا سازمان اروپایی پژوهش‌های هسته‌ای یا به اختصار سرن CERN ، از پایان موفقیت آمیز پروژه تحقیقاتی مشترک با شرکت خودروسازی ولوو (به طور دقیق‌تر، بخش نرم افزاری ولوو Zenseact ) خبر داد. موضوع این پروژه در زمینه‌ی خودروهای خودران (autonomousvehicles ) بوده است. اما مرکز سرن که به عنوان به کارگیرنده‌ی بزرگترین شتاب‌های ذرات پرشتاب جهان، بر روی ذرات بنیادین کار می‌کند، چگونه می‌تواند در زمینه‌ی خودروهای بدون راننده، فعالیت نماید؟ از آنجایی که در یک شتاب‌دهنده‌ی ذرات، در یک لحظه‌ی کوتاه، میلیون‌ها ذره با یکدیگر برخورد می‌کنند، بلافاصله حجم عظیمی از داده‌ها به دست می‌آید و تحلیل این داده‌ها، جز با استفاده از روش‌های یادگیری ماشین (machinelearning ) میسر نیست.