در ۱۳ ژولای سال ۱۹۷۸، آناتولی بوگوروسکی Anatoli Bugorski فیزیکدان ذرات روسی، در حال بررسی یک قطعه‌ی معیوب از شتاب‌دهنده‌ی سنکروترون U-70 (بزرگ‌ترین شتاب‌دهنده‌ی ذرات شوروی سابق) بود که مکانیزم‌های ایمنی شتاب‌دهنده از کار افتاد. بوگورسکی به دقت در حال بررسی آن بخش بود و سرش در مسیر پرتوی از پروتون با انرژی ۷۶ گیگا الکترون ولت قرار داشت.
ناگهان بوگوروسکی، نور شدیدی مشاهده کرد که به گفته‌ی خودش از هزاران خورشید درخشان‌تر بود، اما هیچ دردی احساس نکرد.
پرتو ذرات از پشت، وارد جمجمه‌ی او شده بود و پس از عبور از لوب‌های پس سری و گیج‌گاهی و سپس گوش میانی چپ، از سمت چپ بینی او خارج شده بود. بوگوروسکی از میزان خطر اتفاقی که برایش افتاده بود آگاه بود، اما این موضوع را به کسی اطلاع نداد و به کار خود بر روی قطعه‌ی معیوب ادامه داد.طی روز‌های بعد، سمت چپ صورت او به شکل نامحسوسی متورم شد و سپس پوست شروع به کنده شدن کرد و مسیری که پرتو پروتون از آن عبور کرده بود آشکار شد. سپس به منظور دریافت مراقبت‌های پزشکی، به کلینیکی در مسکو منتقل شد.
اما علیرغم اینکه او دُز کشنده‌ای از پرتو را دریافت کرده بود (حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار رونتگن) و همه منتظر مرگ او بودند، او زنده ماند و دوره‌ی دکتری خود را تکمیل کرد و به کارش به عنوان فیزیکدان ذرات، ادامه داد. عملا هیچ آسیب قابل توجهی به عملکرد شناختی مغز او وارد نشده بود. اما بوگورسکی شنوایی گوش چپ خود را به طور کامل از دست داد و نیمه‌ی چپ صورتش، به دلیل از بین رفتن اعصاب، فلج شد. همچنین او به ندرت دچار تشنج‌های تونیک کلونیک می‌شود که تاثیر زیادی بر عملکرد او نداشته است.
او هم‌اکنون ۸۰ سال سن دارد و در روسیه زندگی می‌کند. تصویر مربوط به این فیزیکدان است.