اصل بر هم نهی امواج

در پست قبلی دیدیم که موج‌ها یک Crest یا قله و یک Trough یا دره دارند.

تصور کنید در حالی که شما یک سر طنابی را گرفته اید و با نوسان دستتان در حال ایجاد موج در طناب هستید، دوستتان انتهای دیگر طناب را بگیرد و آن هم با حرکت نوسانی، شروع به ایجاد موج کند.

در یک نقطه از طناب موج‌های شما و موج‌های دوستتان به هم می رسند و به اصطلاح با هم تداخل یا interference می‌کنند.

چه اتفاقی می افتد؟

شما شکل جدیدی می بینید. در بعضی نقاط ارتفاع موج، از ارتفاع هر کدام از امواج اولیه مرتفع تر است و در بعضی نقاط انگار موج اثری نمی گذارد و ذرات ساکن هستند. در این تداخل، در صورتی که قله‌ی دو موج به هم برسد، قله‌ی جدیدی ایجاد می شود که ارتفاعش با مجموع ارتفاع دو قله‌ی موج قبلی برابر است.

به این حالت تداخل سازنده یا Constructive Interference گفته می شود.

اما اگر قله‌ی یک موج به دره‌ی موج دیگر برسد، این دو یکدیگر را خنثی می‌کنند و ذرات در آن نقطه‌ ساکن می‌مانند و نوسانی نمی‌کنند.

به این حالت تداخل مخرب یا Destructive Interference گفته می شود.

به اصطلاح امواج خاصیت جمع‌پذیری دارند و از اصل برهم‌نهی یا Superposition Principle پیروی می‌کنند.

در این تصویر امواجی که دو ماهی‌گیر در سطح آب ایجاد کردند با هم تداخل پیدا کردند که در بعضی نقاط این تداخل سازنده و در برخی نقاط این تداخل مخرب است.