اَبا اِباد

فرهنگ پلیس بازی

فرهنگ پلیس بازی

این پلیس‌های فضای مجازی دیگر شور قضیه را درآورده اند. من بیشتر از دو سال است که در لینکدین فعالیت می‌کنم و غیر از اشعارم که آن هم درونمایه‌ی فلسفی دارد، هیچ پست غیرتخصصی منتشر نکرده ام. آنوقت یکی پیدا شده ذیل یکی از پست‌های من نوشته “لطفا لینکدین را اینستاگرام نکنیم”. اتفاقا همین پست، پستی بود که توسط متخصصین زیادی مورد توجه قرار گرفت و موجی در لینکدین ایجاد کرد که افراد مختلف با تخصص‌های گوناگون، در مقام تایید یا در مقام نقد، به موضوع این پست بپردازند. حالا این پلیس فضای مجازی آمده دقیقا ذیل همان پست نوشته لطفا لینکدین را اینستاگرام نکنیم.

اگر آن پست غیرتخصصی‌ست، چرا افراد متخصص آن حوزه‌، بدان می‌پردازند؟

اما مساله‌ی من در مورد این شخص و کامنت او نیست، بلکه موضوع یک مساله‌ی عمیق‌تر و فراگیرتر است. حتی فراگیرتر از لینکدین یا هر شبکه‌ی اجتماعی دیگر. این نوع برخوردها خروجی‌ها و دنباله‌های یک مساله‌ی عمیق فرهنگی‌ست که به آن دچاریم. فرض کنید شخصی پستی در لینکدین منتشر کرد که متناسب با فضای لینکدین نبود.

اساسا چطور کسی برای خودش چنین حقی قائل می‌شود که مانند گشت ارشاد، به دیگران تذکر بدهد؟

خب بین تویی که راه افتادی در لینکدین و به این و آن می‌گویی که لینکدین جای این پست‌ها نیست، با آن گشت ارشادی که در خیابان به زنان تذکر می‌دهد که خیابان جای چنین پوششی‌ نیست، چه تفاوتی وجود دارد؟

این صفحات، فضای شخصی‌ست و هرکسی‌ می‌تواند با در نظر گرفتن قوانین لینکدین در آن فعالیت کند. چرا شخصی به خودش اجازه می‌دهد که بخواهد قوانین دیگری برای این فضا تعیین کند؟

اصلا چطور یک شخص به خودش اجازه می‌دهد که دیگران را ارشاد کند و مثل پلیس، به افراد دیگر تذکر بدهد که تو نباید اینطور و آنطور بنویسی؟

فراتر از آن، چطور اشخاص به خود اجازه می‌دهند که به دیگران تذکر دهند که چرا این را لایک کردی و چرا آن را تایید کردی و…؟

آیا کار درست فقط همان چیزی‌ست که از نظر “همان شخص” صحیح است؟

به نظر من این مساله جنبه‌ی بسیار عمیق‌تری هم دارد؛ اینکه ما هنوز یاد نگرفته‌ایم که تفاوت‌ها را بپذیریم و به آن‌ها احترام بگذاریم. هرکس مثل ما فکر کند خوب است، هرکسی اندکی متفاوت فکر کند باید ریشه‌اش را بزنیم. حمله‌ به کسی که از او بدمان می‌آید، حمله‌ی کسی که به این مکتب فکری باور دارد به کسی که به آن مکتب فکری باور ندارد، حمله به کسانی که فلان حرف را زده اند، حمله به کسی که فکر می‌کنیم فلان نظر را دارد و این را از تفسیر حرف‌هایش فهمیده ایم، حمله به کسی که حرفش را نشنیده‌ایم و فقط براساس برچسبی که دیگران به او زده اند، باید به او حمله کنیم و هزاران نوع حمله‌ی دیگر، که معنای همه‌ی آن‌ها این است که ما تفاوت را برنمی‌تابیم. اگر فکر می‌کنیم برخی نظرات اشتباه است، بهتر است به جای حمله به شخص و در هم کوبیدن او، ما هم نظر خودمان را ارائه دهیم و اجازه دهیم دیگران خودشان نظر صحیح را انتخاب کنند.

پی‌نوشت: من این فرمول ساده را برای کسانی که علاقه دارند بیشتر محتوای تخصصی ببینند، پیشنهاد می‌کنم:

یک – به محتوای غیرتخصصی واکنشی نشان ندهید تا بیشتر از این دیده نشود.

دو – خودتان دست به کار شوید و محتوای تخصصی تولید کنید.

سه – از محتوای تخصصی تولید شده توسط دیگران، حمایت کنید.

– اَبا اِباد

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *