هنگامی که در مورد گرمایش زمین و انتشار گازهای گلخانه‌ای بحث می‌شود، اولین چیزهایی که به ذهن ما خطور می‌کند، دودکش‌های بزرگ صنایعی همچون سیمان، پتروشیمی و نیروگاه‌ها و یا گازهای خروجی از دودکش خودروها و چنین تصاویری است. ا
ما جالب است بدانید که فرآیند ساخت همین لباسی که بر تن داریم، از جمله مهم‌ترین عوامل انتشار گازهای گلخانه‌ای است.
صنعت مد و پوشاک سهمی ۸ الی ۱۰ درصدی در انتشار کربن دی اکسید دارد که این رقم همچنان در حال افزایش است. میزان تولید انواع پوشاک در سطح جهانی، به علل مختلف از جمله افزایش جمعیت و تغییر الگوی مصرف، بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ افزایشی حدود دو برابری داشته است. پیش‌بینی می‌شود که در صورت تداوم این روند افزایشی، سهم صنعت مد و پوشاک در گرمایش زمین تا سال ۲۰۵۰ به چیزی حدود ۲۶ درصد برسد. ا
ما چطور می‌توان با این روند رو به رشد مقابله کرد؟
۱- تغییر فرهنگ مصرف: آمارها نشان می‌دهد که دفعات استفاده از لباس‌ها بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۸ حدود ۳۶ درصد کاهش داشته است. بسیاری از افراد بعد از دو یا سه بار پوشیدن یک لباس، آن لباس را کهنه تلقی می‌کنند. صنعت مد سریع یا fast fashion نقش مهمی در ایجاد این فرهنگ در بین مردم داشته است.
۲- تغییر رویکرد صنایع: در مقابل مد سریع، مد پایدار یا sustainable fashion ایجاد شده است.
در مد پایدار، سعی بر آن است که محصول با کیفیتی تولید شود که دفعات مصرف آن به حداکثر برسد. همچنین مد پایدار سعی دارد به جای الیاف مصنوعی همچون پلی استر، از الیاف طبیعی در ساخت پوشاک استفاده کند تا میزان آلودگی زیست محیطی به حداقل برسد. در مد پایدار دغدغه‌ی محیط زیست وجود داشته و به همین علت، این صنایع سعی می‌کنند تا انرژی‌های تجدیدپذیر را جایگزین انرژی سوخت‌های فسیلی کنند. همچنین بازیافت لباس‌ها، یکی دیگر از دغدغه‌های مد پایدار است.
یکی از برندهای مد پایدار در ایران، برند می‌لی‌کاد است که توسط دوستان گرامی آقای میلاد هاشمی و خانم ملیکا هاشمی بنیان گذاری شده است.